پرش به محتوا

حدیث ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۴۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
خط ۵۶: خط ۵۶:
در بعضی از منابع نیز به جای «ثقلین»،‌ واژه «خلیفتین» (دو جانشین)<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۴۰؛ ابن‌حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۱۶ق، ج۳۵، ص۴۵۶ و ۵۱۲؛ هیثمی، مجمع‌الزوائد، دارالکتاب العربی، ج۹، ص۱۶۳؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۶؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۳۷۵ و ج۱۸، ص۲۷۹-۲۸۱.</ref> یا «امرین» (دو امر)<ref>کلینی، الکافی، دار الکتب الاسلامیه، ج۱، ص۲۹۴.</ref> نقل شده است. در برخی از منابع به جای عبارت «‌عترتی‌»، کلمه «‌سنّتی‌» آمده است.<ref>نگاه کنید به: صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۳۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۷۳و۱۸۷.</ref>
در بعضی از منابع نیز به جای «ثقلین»،‌ واژه «خلیفتین» (دو جانشین)<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۴۰؛ ابن‌حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۱۶ق، ج۳۵، ص۴۵۶ و ۵۱۲؛ هیثمی، مجمع‌الزوائد، دارالکتاب العربی، ج۹، ص۱۶۳؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۶؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۳۷۵ و ج۱۸، ص۲۷۹-۲۸۱.</ref> یا «امرین» (دو امر)<ref>کلینی، الکافی، دار الکتب الاسلامیه، ج۱، ص۲۹۴.</ref> نقل شده است. در برخی از منابع به جای عبارت «‌عترتی‌»، کلمه «‌سنّتی‌» آمده است.<ref>نگاه کنید به: صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۳۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۷۳و۱۸۷.</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی]]، [[مرجع تقلید]] و صاحب [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، براین باور است که نقل‌هایی که در آنها به جای عبارت «‌عترتی‌»، «‌سنّتی‌» آمده، نمی‌تواند قابل استناد باشد؛ بر فرض صحت آنها نیز منافاتی میان این نقل‌ها و نقل‌های دیگر وجود ندارد؛ زیرا پیامبر یکجا توصیه به کتاب و سنت کرده و جای دیگر به کتاب و عترت.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش،‌ ج۹، ص۷۶ و ۷۷.</ref>  
[[ناصر مکارم شیرازی]]، [[مرجع تقلید]] و صاحب [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، براین باور است که نقل‌هایی که در آنها به جای عبارت «‌عترتی‌»، «‌سنّتی‌» آمده، نمی‌تواند قابل استناد باشد؛ بر فرض صحت آنها نیز منافاتی میان این نقل‌ها و نقل‌های دیگر وجود ندارد؛ زیرا پیامبر یکجا توصیه به کتاب و سنت کرده و جای دیگر به کتاب و عترت.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش،‌ ج۹، ص۷۶ و ۷۷.</ref>  
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]:{{سخ}} [[انسان کامل]] [[عصمت|معصوم]] که مصادیق منحصر آن عترت طاهره‌اند عِدل و همتای [[قرآن| قرآن حکیم]] است و براساس [[حدیث متواتر]] ثقلین به هیچ وجه از یکدیگر جدایی نمی‌پذیرند. قرآن تجلّی کتاب تدوینی [[خدا]] و انسان کامل معصوم تجلّی کتاب تکوینی اوست...[[حدیث|روایات]] معصومان(علیهم السلام) نیز گویای تبیین پیوند ناگسستنی قرآن و عترت‌اند و همسو با '''حدیث ثقلین'''، گواه جدایی ناپذیری این دو حقیقت و احکام آن‌ها از یکدیگرند. همین پیوستگی در مقام معرفت نیز جریان دارد. ائمّه(علیهم‌السلام) برای معرفی خود از قرآن کمک می گیرند و برای شناساندن قرآن از حقیقت خودشان سخن می گویند، ''زیرا هیچ یک را بی دیگری نمی توان شناخت''. <ref>«[https://javadi.esra.ir/fa/w/فضیلت-نیمه-شعبان-و-همتایی-آن-با-شب-قدر-از-منظر-آیت-ا فضیلت نیمه شعبان و همتایی آن با شب قدر از منظر آیت‌الله جوادی آملی]»، دفتر مرجعیت.</ref> |تاریخ بایگانی | | منبع =|تراز = چپ| عرض = 450px | اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]:{{سخ}} انسان کامل معصوم که مصادیق منحصر آن عترت طاهره‌اند، عِدل و همتای قرآن است و براساس حدیث متواتر ثقلین به هیچ وجه از یکدیگر جدایی نمی‌پذیرند. قرآن تجلّی کتاب تدوینی خدا و انسان کامل معصوم تجلّی کتاب تکوینی اوست...روایات معصومان(ع) نیز گویای تبیین پیوند ناگسستنی قرآن و عترت‌اند و همسو با حدیث ثقلین، گواه جدایی ناپذیری این دو حقیقت و احکام آن‌ها از یکدیگرند ... هیچ یک [از آن دو] را بی دیگری نمی‌توان شناخت.<ref>«[https://javadi.esra.ir/fa/w/فضیلت-نیمه-شعبان-و-همتایی-آن-با-شب-قدر-از-منظر-آیت-ا فضیلت نیمه شعبان و همتایی آن با شب قدر از منظر آیت‌الله جوادی آملی]»، دفتر مرجعیت.</ref> |تاریخ بایگانی | | منبع =|تراز = چپ| عرض = 450px | اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}


== اعتبار حدیث ==
== اعتبار حدیث ==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۸۷

ویرایش