تهذیب الاحکام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب تهذیب الاحکام، در مقایسه با سایر [[کتب اربعه|کتب چهارگانه]]، حاوی بیشترین احادیث فقهی است{{مدرک}} و از مهمترین منابع استنباط فقهی فقهای امامی به شمار می‌رود.{{مدرک}}

کتاب تهذیب الاحکام، به گفته [[بحرالعلوم]]، غالبا [[فقیه|فقها]] را از دیگر کتب حدیثی بی‌نیاز می‌کند.<ref>بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[سید ابن طاووس]]، کتاب‌های [[کافی]] و تهذیب را از بزرگترین کتب فقهی شمرده<ref>ابن طاووس، فتح الابواب، ۱۴۰۹ق، ص۲۹۲.</ref> و [[علامه حلّی]]، تهذیب الاحکام را اصل فقه خوانده و آن را همراه با مقنعه از بزرگترین منابعی دانسته که از آنها بهره فقهی برده می‌شود.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۷-۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref>  

در منابع فقهی، دیدگاه‌های شیخ طوسی در تهذیب، [[فتوا|فتوای]] او تلقی شده و به فراوانی توسط فقها و عالمان دیگر نقل و بررسی شده است.<ref>ابن ادریس حلّی، السرائر، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۳۴-۳۳۵؛ نیلی، نزهة الناظر فی الجمع بین الاشباه والنظائر، ۱۳۸۶ق، ص۹و۱۱؛ محقق حلّی، المعتبر فی شرح المختصر، ۱۳۶۴ق، ج۱، ص۳۴و۴۳و۵۵؛ آبی، کشف الرموز فی شرح المختصر النافع، ۱۴۰۸-۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۸و۶۰و۱۰۸؛ علامه حلّی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۹و۵۶؛ علامه حلی، تذکرة الفقها، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۲۵، ج۴، ص۱۳۰؛ شهید اول، الدروس، ۱۴۱۲-۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۳و۲۰۱.</ref>  

برخی فتاوای شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، از آرای اختصاصی او بوده یا قائلانی اندک داشته است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۷-۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۳۹، ج۲، ص۳۸، ج۳، ص۳۱۰؛ فخر المحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷-۱۳۸۹ق، ج۱، ص۷۳.</ref> گاه فتوای وی در این کتاب و کتاب استبصار، با فتوایش در سایر آثار فقهی او متفاوت است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۷-۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref>