حبابه والبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

وی یکی از سه زنی است که [[صاحبة الحصاة|صاحبةالحَصاة]] (صاحب سنگریزه) نامیده‌اند؛ طبق روایتی وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد که جای مُهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و حضرت توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد امام مفترض الطاعه است. حبابه در زمان امام رضا(ع) از دنیا رفت و ایشان لباس خود را [[کفن]] او کرد و بر او [[نماز میت|نماز]] گزارد.

[[ابن ماکولا]]<ref>ج۲، ص۳۷۲.</ref> او را از راویان [[امام علی]] (ع) دانسته و [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] در [[کتاب من لایحضره الفقیه]]<ref>ج۴، ص۲۹۸.</ref> [[حدیث|حدیثی]] فقهی به روایت حبابه از امام (ع) آورده است. رجال شناسان [[شیعه]] نام یا کنیه او را ذیل راویان [[امام حسن (ع)]] تا [[امام باقر(ع)]] آورده‌اند.<ref>برقی، ص۶۲؛ کشی، ص۱۱۴ـ ۱۱۵ ؛ طوسی، ۱۴۱۵، ص۹۴، ۱۵۱؛ ابن داوود حلّی، ص۶۹.</ref>

بنابر روایتی در [[الکافی|کافی]]<ref>کافی، ج۱، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷.</ref> وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد و جای مهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و امیرالمؤمنین توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد [[امام مفترض الطاعه]] است.

*شفا یافتن مرض بَرَص وی به دست [[امام حسین]] (ع)<ref>صفار قمی، ص۲۷۱ ؛ کشی، ص۱۱۵.</ref>