پرش به محتوا

شاه سلطان حسین صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>A.atashinsadaf
imported>A.atashinsadaf
خط ۹۳: خط ۹۳:
محاصره [[اصفهان]] حدود هفت ماه طول كشید و مردم شهر دچار قحطى و بیمارى شدند.<ref>گیلاننتز، ص 67ـ 68</ref> درباریان براى جمع‌آورى سپاه، طهماسب میرزا را به [[قزوین]] و صفی‌میرزا را به [[كرمانشاه]] فرستادند، اما از نیروهاى كمكى خبرى نرسید. سلطان حسین از محمود امان خواست و در 1133 تاج و تخت شاهان صفوى را به او واگذار كرد. محمود نیز پس از ازدواج با یكى از دختران شاه، به نام خود سكه زد و خطبه خواند.<ref>حزین لاهیجى، ص201؛ گیلاننتز، ص71،76</ref> او به سبب حملات بختیاریها، یزدیها و به خصوص قزوینیان به سپاهیان افغان، به شدت خشمگین شد و دستور قتل تمامى شاهزادگان و برخى امیران و بزرگان صفوى را داد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 206ـ 207؛ كروسنیسكى، ج 2، ص 149؛ گیلاننتز، ص 87</ref>
محاصره [[اصفهان]] حدود هفت ماه طول كشید و مردم شهر دچار قحطى و بیمارى شدند.<ref>گیلاننتز، ص 67ـ 68</ref> درباریان براى جمع‌آورى سپاه، طهماسب میرزا را به [[قزوین]] و صفی‌میرزا را به [[كرمانشاه]] فرستادند، اما از نیروهاى كمكى خبرى نرسید. سلطان حسین از محمود امان خواست و در 1133 تاج و تخت شاهان صفوى را به او واگذار كرد. محمود نیز پس از ازدواج با یكى از دختران شاه، به نام خود سكه زد و خطبه خواند.<ref>حزین لاهیجى، ص201؛ گیلاننتز، ص71،76</ref> او به سبب حملات بختیاریها، یزدیها و به خصوص قزوینیان به سپاهیان افغان، به شدت خشمگین شد و دستور قتل تمامى شاهزادگان و برخى امیران و بزرگان صفوى را داد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 206ـ 207؛ كروسنیسكى، ج 2، ص 149؛ گیلاننتز، ص 87</ref>
===کشته شدن شاه حسین صفوی===
===کشته شدن شاه حسین صفوی===
[[اشرف افغان]]، محمود را كشت و خود جانشین او شد. اشرف چندى با سلطان حسین مدارا كرد، اما با رسیدن پیام عثمانیان مبنى بر حمایت از شاه ایران و بازگرداندن تاج و تخت به او، اشرف در 1139 دستور قتل سلطان حسین را داد. او را در [[اصفهان]] كشتند و سرش را براى اشرف فرستادند و پیكرش را در [[قم]] به خاك سپردند.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 208؛ مستوفى، ص 136، 171ـ172، سال قتل شاه را 1141 دانسته است؛ مروى، ج 1، ص 31، سال قتل او را 1137 ضبط كرده است</ref>
[[اشرف افغان]]، محمود را كشت و خود جانشین او شد. اشرف چندى با سلطان حسین مدارا كرد، اما با رسیدن پیام عثمانیان مبنى بر حمایت از شاه ایران و بازگرداندن تاج و تخت به او، اشرف در 1139 دستور قتل سلطان حسین را داد. او را در اصفهان كشتند و سرش را براى اشرف فرستادند و پیكرش را در [[قم]] به خاك سپردند.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 208؛ مستوفى، ص 136، 171ـ172، سال قتل شاه را 1141 دانسته است؛ مروى، ج 1، ص 31، سال قتل او را 1137 ضبط كرده است</ref>
 
==خصوصیات==
==خصوصیات==
سلطان حسین به ایجاد مناسبات دوستانه با دیگر كشورها اهمیت می‌داد، اما ضعف حكومت مركزى و قدرت گرفتن همسایه‌هاى [[ایران]]، از جمله [[عثمانى]] و [[روسیه]]، باعث مداخله و حمله آنها به ایران شد.
سلطان حسین به ایجاد مناسبات دوستانه با دیگر كشورها اهمیت می‌داد، اما ضعف حكومت مركزى و قدرت گرفتن همسایه‌هاى [[ایران]]، از جمله [[عثمانى]] و [[روسیه]]، باعث مداخله و حمله آنها به ایران شد.
کاربر ناشناس