کاربر ناشناس
شاه سلطان حسین صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حمله محمود افغان
imported>A.atashinsadaf جز (←اوضاع سیاسى ایران) |
imported>A.atashinsadaf جز (←حمله محمود افغان) |
||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
===حمله محمود افغان=== | ===حمله محمود افغان=== | ||
در 1134 [[محمود افغان]] بدون هیچ مانعى، به [[كرمان]] حمله برد و فقط با دریافت مبلغى گزاف، دست از محاصره برداشت و راه [[اصفهان]] را در پیش گرفت.<ref>مستوفى، ص 127؛ حزین‌لاهیجى، ص 197</ref> دو سپاه در [[گُلناباد]] با یكدیگر روبه‌رو شدند كه در نتیجه ناهماهنگى سران سپاه صفوى و حتى سازش برخى امیران صفوى با محمود، ایرانیان شكست خوردند و با دادن تلفات زیاد پراكنده شدند، سردارانى كه مقاومت كردند كشته شدند و بقیه گریختند و تمامى توپخانه و تجهیزات به دست سپاهیان افغان افتاد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 197؛ مرعشى صفوى، ص 56</ref> یكى از اقدامات عجیب سران سپاه صفوى، تخلیه فرح‌آباد بود كه به افغانها شهامت حمله و محاصره اصفهان را داد.<ref>مستوفى، ص 129ـ130؛ حزین‌لاهیجى، ص 197ـ198</ref> پس از این شكست، شاه به‌فكر چاره افتاد، از جمله تغییراتى در فرماندهى سپاه داد و محمود پسر بزرگ خود را ولیعهد كرد، اما ولایتعهدى چند روزه او و سپس ولایتعهدى برادر كوچك‌ترش، صفی‌میرزا، با مخالفت اطرافیان روبه‌رو شد و به جاى آن دو، [[طهماسب میرزا]]، پسر هجده ساله سلطان حسین، ولیعهد گردید.<ref>ر.ک:مرعشى صفوى، ص 57ـ 58</ref> | در 1134 [[محمود افغان]] بدون هیچ مانعى، به [[كرمان]] حمله برد و فقط با دریافت مبلغى گزاف، دست از محاصره برداشت و راه [[اصفهان]] را در پیش گرفت.<ref>مستوفى، ص 127؛ حزین‌لاهیجى، ص 197</ref> دو سپاه در [[گلناباد|گُلناباد]] با یكدیگر روبه‌رو شدند كه در نتیجه ناهماهنگى سران سپاه صفوى و حتى سازش برخى امیران صفوى با محمود، ایرانیان شكست خوردند و با دادن تلفات زیاد پراكنده شدند، سردارانى كه مقاومت كردند كشته شدند و بقیه گریختند و تمامى توپخانه و تجهیزات به دست سپاهیان افغان افتاد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 197؛ مرعشى صفوى، ص 56</ref> یكى از اقدامات عجیب سران سپاه صفوى، تخلیه فرح‌آباد بود كه به افغانها شهامت حمله و محاصره اصفهان را داد.<ref>مستوفى، ص 129ـ130؛ حزین‌لاهیجى، ص 197ـ198</ref> پس از این شكست، شاه به‌فكر چاره افتاد، از جمله تغییراتى در فرماندهى سپاه داد و محمود پسر بزرگ خود را ولیعهد كرد، اما ولایتعهدى چند روزه او و سپس ولایتعهدى برادر كوچك‌ترش، صفی‌میرزا، با مخالفت اطرافیان روبه‌رو شد و به جاى آن دو، [[طهماسب میرزا]]، پسر هجده ساله سلطان حسین، ولیعهد گردید.<ref>ر.ک:مرعشى صفوى، ص 57ـ 58</ref> | ||
===محاصره اصفهان=== | ===محاصره اصفهان=== | ||
محاصره [[اصفهان]] حدود هفت ماه طول كشید و مردم شهر دچار قحطى و بیمارى شدند.<ref>گیلاننتز، ص 67ـ 68</ref> درباریان براى جمع‌آورى سپاه، طهماسب میرزا را به [[قزوین]] و صفی‌میرزا را به [[كرمانشاه]] فرستادند، اما از نیروهاى كمكى خبرى نرسید. سلطان حسین از محمود امان خواست و در 1133 تاج و تخت شاهان صفوى را به او واگذار كرد. محمود نیز پس از ازدواج با یكى از دختران شاه، به نام خود سكه زد و خطبه خواند.<ref>حزین لاهیجى، ص201؛ گیلاننتز، ص71،76</ref> او به سبب حملات بختیاریها، یزدیها و به خصوص قزوینیان به سپاهیان افغان، به شدت خشمگین شد و دستور قتل تمامى شاهزادگان و برخى امیران و بزرگان صفوى را داد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 206ـ 207؛ كروسنیسكى، ج 2، ص 149؛ گیلاننتز، ص 87</ref> | محاصره [[اصفهان]] حدود هفت ماه طول كشید و مردم شهر دچار قحطى و بیمارى شدند.<ref>گیلاننتز، ص 67ـ 68</ref> درباریان براى جمع‌آورى سپاه، طهماسب میرزا را به [[قزوین]] و صفی‌میرزا را به [[كرمانشاه]] فرستادند، اما از نیروهاى كمكى خبرى نرسید. سلطان حسین از محمود امان خواست و در 1133 تاج و تخت شاهان صفوى را به او واگذار كرد. محمود نیز پس از ازدواج با یكى از دختران شاه، به نام خود سكه زد و خطبه خواند.<ref>حزین لاهیجى، ص201؛ گیلاننتز، ص71،76</ref> او به سبب حملات بختیاریها، یزدیها و به خصوص قزوینیان به سپاهیان افغان، به شدت خشمگین شد و دستور قتل تمامى شاهزادگان و برخى امیران و بزرگان صفوى را داد.<ref>حزین‌لاهیجى، ص 206ـ 207؛ كروسنیسكى، ج 2، ص 149؛ گیلاننتز، ص 87</ref> | ||