Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''روح انسان''' | '''روح انسان''' حقیقت انسان و سرچشمه تواناییهای او که بیشتر [[متکلم|متکلمان]] آنرا جسم لطیفی از جنس هوا دانستهاند که در اعضای بدن جریان دارد. برخی متکلمان و فیلسوفانِ مسلمان، روح و [[نفس|نفس ناطقه]] را یکی دانستهاند؛ اما برخی معتقدند مراد از روح در بیشتر بحثهای [[کلام اسلامی|کلامی]] و [[فلسفه اسلامی|فلسفی]]، روح بُخاری (واسطه میان بدن مادی و نفس مجرد) است. در [[قرآن]] ۲۱ مرتبه از روح سخن گفته شده که [[آیه روح]] از مهمترین آنها است. | ||
متکلمان و فیلسوفان [[مسلمان]] وجود روح انسانی را پذیرفته و بیشتر فیلسوفان و برخی از متکلمان آن را غیرمادی و مستقل از بدن دانستهاند؛ اما جمعی از متکلمان و [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]] و همه مادیانگاران، منکر تجرد روح شدند. به گفته علامه مجلسی دلایل عقلی مسلم بر تجرد یا مادی بودن روح وجود ندارد و ظاهر آیات و روایات دلالت بر مادی بودن آن دارند. | متکلمان و فیلسوفان [[مسلمان]] وجود روح انسانی را پذیرفته و بیشتر فیلسوفان و برخی از متکلمان آن را غیرمادی و مستقل از بدن دانستهاند؛ اما جمعی از متکلمان و [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]] و همه مادیانگاران، منکر [[تجرد نفس|تجرد روح]] شدند. به گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] دلایل عقلی مسلم بر تجرد یا مادی بودن روح وجود ندارد و ظاهر آیات و روایات دلالت بر مادی بودن آن دارند. | ||
بقای روح پس از [[مرگ]] را از معارف قرآن، اصول دین و دینداری و از مسائل مسلم در فلسفه اسلامی دانستهاند؛ اما [[شیخ مفید]]، بقا و جاودانگی روح را با آیه ۲۶ و ۲۷ [[سوره الرحمن]] در تضاد دانسته و آن را نظر فیلسوفان ملحد و طرفداران [[تناسخ]] دانسته است. | بقای روح پس از [[مرگ]] را از معارف قرآن، اصول دین و دینداری و از مسائل مسلم در فلسفه اسلامی دانستهاند؛ اما [[شیخ مفید]]، بقا و جاودانگی روح را با آیه ۲۶ و ۲۷ [[سوره الرحمن]] در تضاد دانسته و آن را نظر فیلسوفان ملحد و طرفداران [[تناسخ]] دانسته است. |