روح انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه مجلسی]] معتقد است روح گاهی بر نفس ناطقه اطلاق می‌شود و گاهی بر روح حیوانی که بخار لطیفی است که از قلب در همه جای بدن جریان می‌یابد. به گفته وی، روایات با هر دو معنا سازگارند؛ ولی با معنای دومی تناسب بیشتری دارند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۸، ص۲۹.</ref>

===نظر فیلسوفان===

برخی از فیلسوفان مسلمان نیز روح و نفس انسان را به یک معنا به کار برده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سهروردی،‌ مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تهران، ج۳، ص۱۲۷؛ فیاضی، علم‌النفس فلسفی، ۱۳۹۳ش، ص۶۵ - ۷۰.</ref> به گفته نویسنده مدخل «روح» در [[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|دانشنامه جهان اسلام]]، [[خواجه نصیرالدین طوسی]] تفاوت گذاشتن میان نفس و روح را به فلاسفه نسبت داده است. بنابر قول فیلسوفان، [[نفس]]، جوهری بسیط و مجرد است که به بدن تعلق می‌گیرد و روح، جسمی مرکب از بخار و دود است که از خون در رگ‌ها برآمده است.<ref>هادیان، «روح؛ در کلام»، ص۴۲۰.</ref> اما [[خواجه نصیرالدین طوسی]] روح را چنین تعریف کرده است: جوهری است که انسان هنگام اشاره به خود، آن را «من» می‌نامد، این جوهر به علم متصف می‌شود و بدن و اندام‌هایش ابزار کار آن به شمار می‌روند.<ref>فاضل مقداد، الأنوار الجلالیة فی شرح الفصول النصیریة، ۱۴۲۰ق، ص۱۷۴-۱۷۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۸، ص۸۷ و ۸۷.</ref>