Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۹۳
ویرایش
روح انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانویس) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''روح''' اصطلاح قرآنی و کلامی که حقیقت انسان، مایه برتری و تمایز انسان از سایر حیوانات و سرچشمه توانایی‌های او دانسته شده است. به گفته [[فضل بن حسن طبرسی]] و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]، بیشتر [[متکلم|متکلمان]] روح را جسم لطیفی از جنس هوا می‌دانند که در | '''روح''' اصطلاح قرآنی و کلامی که حقیقت انسان، مایه برتری و تمایز انسان از سایر حیوانات و سرچشمه توانایی‌های او دانسته شده است. به گفته [[فضل بن حسن طبرسی]] و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]، بیشتر [[متکلم|متکلمان]] روح را جسم لطیفی از جنس هوا می‌دانند که در اعضای بدن جریان دارد. برخی از متکلمان و فیلسوفان مسلمان روح و [[نفس]] را مترادف و یکی دانسته‌اند؛ اما گفته شده مراد از روح در [[کلام اسلامی|کلام]] و [[فلسفه اسلامی]] در بیشتر موارد، روح بخاری (واسطه میان بدن مادی و نفس مجرد) است. از نظر بعضی، حقیقت انسان در فلسفه، نفس و در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]]، روح نامیده می‌شود. | ||
در [[آیه|آیات قرآن]] ۲۱ مرتبه از روح سخن گفته شده است که [[آیه روح]] از جمله مهم‌ترین آنهاست. بیشتر مفسران روح در این آیه را به روح انسان یا حیوانی تفسیر کرده‌اند. معانی دیگر روح در قرآن عبارتند از: روح مقدسی که [[پیامبران]] را تقویت می‌کرده، نیروی غیبی یاری‌کننده مؤمنان، [[جبرئیل|فرشته مخصوص وحی]]، [[فرشته]] یا مخلوقی برتر از فرشتگان و قرآن آمده است. | در [[آیه|آیات قرآن]] ۲۱ مرتبه از روح سخن گفته شده است که [[آیه روح]] از جمله مهم‌ترین آنهاست. بیشتر مفسران روح در این آیه را به روح انسان یا حیوانی تفسیر کرده‌اند. معانی دیگر روح در قرآن عبارتند از: روح مقدسی که [[پیامبران]] را تقویت می‌کرده، نیروی غیبی یاری‌کننده مؤمنان، [[جبرئیل|فرشته مخصوص وحی]]، [[فرشته]] یا مخلوقی برتر از فرشتگان و قرآن آمده است. | ||