ویکی شیعه:Featured articles/2025/46
حُسَینٌ مِنّی و اَنا مِن حسین (به فارسی: حسین از من است و من از حسینم) حدیث نبوی در فضائل امام حسین(ع) که در منابع حدیثی شیعه و سنی نقل شده است. قدیمیترین منبع آن، المُصنَّف اثر ابنابیشیبه (درگذشت: ۲۳۵ق) از علمای اهلسنت است و در منابع حدیثی شیعه هم اولین بار در کتاب کامِلُالزیارات نوشته ابنقُولِوَیْه (درگذشت: ۳۶۸ق) نقل شده است. به عقیده برخی این حدیث، وحدت روحی پیامبر(ص) و امام حسین(ع) را بیان میکند و اینکه محبت به حسین(ع) سبب محبوبیت نزد خدا میشود و بر ادامه نسل امامان شیعه(ع) از امام حسین(ع) اشاره دارد. همچنین برخی از تاریخپژوهان معتقدند عبارت انا من حسین به این نکته اشاره دارد که بقای دین اسلام به واسطه قیام امام حسین(ع) است. این حدیث بر سردر ورودی حرم امام حسین(ع)، ضریح امام حسین(ع) و نیز بر یکی از دیوارهای مسجد الحسین قاهره حکاکی شده است.
دیگر مقالات منتخب: عبدالله بن محمد اشتر علوی – متن خطبه غدیر – کشف المحجة لثمرة المهجة (کتاب)