ویکی شیعه:Featured articles/2023/50
مُفسِد فِی الاَرض (به‌فارسی: فسادکننده در زمین) کسی است که با انجام برخی گناهان و اقدامات نابجا، آزادی، امنیت، عدالت و آرامش عمومی را تباه کرده و جامعه را از حالت اعتدال خارج سازد. این اصطلاح برگرفته از قرآن است و احکام آن در ضمن مباحث فقهی مانند غصب، ضمان، تعزیرات، قصاص، محاربه، حدود و دیات مطرح شده است. گروهی از فقیهان با استناد به آیه محاربه عنوان مفسد فی‌الارض را مستقل از محاربه دانسته و مجازات قتل را برای آن در نظر گرفته‌اند. گروهی دیگر این دو عنوان را یکی دانسته و همان مجازات‌های محاربه را برای آن برشمرده‌اند. فقیهان شیعه اموری از قبیل آدم‌ربایی، عادت‌داشتن به کشتن اهل ذمه، عادت‌داشتن به کفن‌دزدی، سِحر و تکرار محرمات را از مصادیق افساد فی‌الارض دانسته‌اند. مطابق ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۲ش، جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور، نشر اکاذیب، اختلال در نظام اقتصادی کشور و دایر کردن مراکز فساد و فحشا از مصادیق افساد فی‌الارض است و برای آن مجازات اعدام در نظر گرفته شده است.
دیگر مقالات منتخب: حوزه علمیه اصفهان – لبیب بیضون – شاه عباس اول