ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۲۰/۱۳
قَرْض دادن مال به دیگری با تعهدِ گیرنده به بازپرداخت آن به صاحب مال است. قرض دادن بنابر آیات قرآن و روایات از مستحبات دانسته شده است و اینکه به قرض‌دهنده پاداش بزرگی خواهد رسید. در اهمیت قرض دادن آمده است که قرض الحسنه وام دادن به خداوند است. بر این اساس، قرض حسن، قرضی است که از مال حلال باشد و با منت‌گذاری و آزار، ضایع نشود. در روایات به خوش‌رفتاری در بازپس‌گرفتن قرض نیز سفارش شده است.
در صحت قرض علاوه بر شروط عمومی مانند بلوغ، عقل، قصد و اختیار، شرط‌های اختصاصی هم ذکر شده است؛ مانند اینکه اگر برای بازگرداندن قرض مدتی معین شد، قرض‌دهنده حق ندارد پیش از اتمام زمان آن را پس بگیرد. همچنین تأخیر در بازپرداخت قرض، گناه شمرده شده است.
شرط پاز پس دادن بیش از مقدار آنچه قرض داده شده ربا محسوب شد و حرام است.