ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۹/۴۱
کُنْ فَیَکون به معنای «باش. پس موجود می‌شود»، عبارتی که در چند آیه قرآن آمده است. بر اساس روایات نقل‌شده از امامان(ع) در تفسیر این عبارت، «کُنْ فَیکونُ» بیانی تمثیلی از این حقیقت است که اراده خداوند به ایجاد چیزی مساوی با ایجاد آن چیز است؛ بنابراین این طور نیست که خداوند در ایجاد موجودات از لفظ «کن» استفاده کند.
برخی عارفان گفته‌اند که اهل بهشت و عارفان، به اذن الهی از مقام «کُنْ فَیکونُ» برخوردار می‌شوند. عبارت «کُنْ فَیکونُ» در اشعار فارسی نیز بارها تکرار شده است.