حوزه علمیه قم در دوره معاصر: تفاوت میان نسخه‌ها

در شکل گیری حوزه معاصر قم همچنین باید از کوشش‌های [[محمد تقی بافقی|شیخ محمدتقی بافقی]] یاد کرد. به نوشته [[شریف رازی]]،<ref>شریف رازی، آثار الحجة، ج۱، ص۱۴۱۵، ۲۱۲۲</ref> بافقی پس از مهاجرت به قم در ۱۳۳۷ و استقرار در آن شهر، علمای ساکن در قم را، از قبیل [[شیخ ابوالقاسم کبیر قمی]] و [[شیخ مهدی فیلسوف]] و [[میرزامحمد ارباب]]، برای تشکیل حوزه علمی سامان مند تشویق کرد ولی آنان معتقد بودند که باتوجه به وضع و روحیه مردم قم تأسیس حوزه منوط به وجود و حضور عالم صاحب نفوذی از غیر شهر قم است. سرانجام با پافشاری بافقی و پا در میانی میرزامحمد ارباب و [[محمدرضا شریعتمدار ساوجی|شیخ محمدرضا شریعتمدار ساوجی]] از علمای مبرِّز آن روزگار که در قم ساکن شده بود، از حاج شیخ عبدالکریم حائری دعوت شد که از [[اراک]] به قم بیاید و حوزه علمیه سامان مندی در این شهر تأسیس کند. بدین گونه حائری در ۱۳۴۰ (۱۳۰۰ش) در قم مستقر شد و بنای تأسیس حوزه علمیه جدید قم را نهاد.