حوزه علمیه قم در دوره معاصر: تفاوت میان نسخه‌ها

در قم در کنار مدارس کهن مثل [[مدرسه فیضیه|فیضیه]] که از قدیم مورد استفاده طلاب بوده‌اند، از زمان تأسیس این حوزه تاکنون، به اقتضای ضرورت‌های مختلف مدارسی ساخته و در اختیار طلاب قرار داده شده است. براساس گزارش سال ۱۳۱۳ش، مدارس قم و تعداد طلاب آن‌ها بدین قرار بوده است: فیضیه دارای ۹۱ حجره و ۲۰۰ محصل، [[مدرسه دارالشفا|دارالشفا]] دارای ۲۸ حجره و ۴۲ محصل، [[مدرسه علمیه رضویه (قم)|رضویه]] دارای ۲۴ حجره و ۴۳ محصل، [[مدرسه حاجی ملاصادق|حاجی ملاصادق]] دارای ۲۵ حجره و ۴۵ محصل، [[مدرسه ناصریه|ناصریه]] دارای ۲۳ حجره و ۲۲ محصل، [[مدرسه مهدی قلی خان|مهدی قلی خان]] دارای ۱۴ حجره و ۲۰ محصل، [[مدرسه حاج سید صادق|حاج سیدصادق]] دارای ۱۰ حجره و ۱۸ محصل<ref>ر.ک: همایون، سال۱، ش۳، آذر۱۳۱۳، ص۸</ref> [[حجت کوه کمره ای|حجت کوه کمری]] در زمان ریاست خود عمارت نایب السلطنه را خرید و مدرسه ای برجای آن ساخت و ابتدا ۲۶ حجره در آن تعبیه کرد که به [[مدرسه حجتیه]] معروف شد.<ref>ر.ک: جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی ـ سیاسی ایران، ص ۳۱</ref> در زمان [[آیت الله بروجردی|بروجردی]] و پس از نهضت [[امام خمینی]]، بنا به ضرورتِ اصلاحاتِ حوزه بر شمار مدارس حوزه علمیه قم، خاصه مدارسی با الگوهای خاص، افزوده شد به طوری که مدارس قم در اوایل دهه پنجاه شمسی بالغ بر پانزده باب شد.<ref>برای آگاهی بیشتر ر.ک: شریفرازی، ۱۳۵۲۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۴۱۶۲</ref> در این میان مدرسه‌های زیرنظر [[آیت الله گلپایگانی]] و [[مدرسه حقانی]] نقش اساسی در اصلاح برنامه‌های حوزه داشتند.