پرش به محتوا

پرسش:چرا امام علی(ع) در شب دفن حضرت زهرا(س)، قبرهای دیگری نیز ساخت؟: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
Salehi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[امام علی(ع)]] پس از دفن فاطمه(س)، آثار قبر را از بین برد<ref>مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.</ref> و هفت قبر<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.</ref> و به قولی چهل قبر<ref>ابن‌عبدالوهاب، عیون المعجزات، قم، ص۵۵.</ref> دیگر درست کرد تا [[محل دفن حضرت فاطمه(س)|قبر فاطمه(س)]] مشخص نباشد.<ref>مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.</ref>
[[امام علی(ع)]] پس از دفن فاطمه(س)، آثار قبر را از بین برد<ref>مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.</ref> و هفت قبر<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.</ref> و به قولی چهل قبر<ref>ابن‌عبدالوهاب، عیون المعجزات، قم، ص۵۵.</ref> دیگر درست کرد تا [[محل دفن حضرت فاطمه(س)|قبر فاطمه(س)]] مشخص نباشد.<ref>مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.</ref>
<br>
<br>
علت مخفیانه بودن مراسم [[نماز میت|نماز]]<ref>طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۶.</ref>، [[تشییع و تدفین جنازه حضرت فاطمه(س)|تشییع و تدفین جنازه حضرت فاطمه(س)]]<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۱۵.</ref> را [[وصیت فاطمه|وصیت فاطمه(س)]] دانسته‌اند که وصیت کرده بود هیچ یک از افرادی که به او [[ظلم]] کرده‌‌اند، بر او نماز نخوانند و در تشییع جنازه‌اش شرکت نکنند.<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۵۱</ref><br>
علت مخفیانه بودن مراسم [[نماز میت|نماز]]<ref>طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۶.</ref>، [[تشییع و تدفین جنازه حضرت فاطمه(س)|تشییع و تدفین جنازه حضرت فاطمه(س)]]<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۱۵.</ref> را [[وصیت فاطمه|وصیت فاطمه(س)]] دانسته‌اند. طبق این وصیت، افرادی که به فاطمه(س) [[ظلم]] کرده‌ بودند، از او نماز و تشییع جنازه آن حضرت منع شدند.<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۵۱</ref><br>


نقل‌های تاریخی، ساختن قبرهای دیگر را چنین اشاره کرده‌اند:
نقل‌های تاریخی، به ساختن قبرهای دیگر را چنین اشاره کرده‌اند:
* پس از صاف کردن قبر فاطمه(س) با سطح زمین، شکل ظاهری چند قبر را ساخت.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.</ref>
* پس از صاف کردن قبر فاطمه(س) با سطح زمین، شکل ظاهری چند قبر را ساخت.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.</ref>
* او بر روی چهل قبر آب پاشید (بوسیله آب پاشیدن، شکل قبر به آن‌ها داد یا بر روی قبرهایی که ساخته بود، آب پاشید) تا قبر فاطمه(س) بر دیگران پنهان بماند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۲۸۱.</ref>
* او بر روی چهل قبر آب پاشید (به‌وسیله آب پاشیدن، شکل قبر به آن‌ها داد یا بر روی قبرهایی که ساخته بود، آب پاشید) تا قبر فاطمه(س) بر دیگران پنهان بماند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۲۸۱.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۱

امام علی(ع) پس از دفن فاطمه(س)، آثار قبر را از بین برد[۱] و هفت قبر[۲] و به قولی چهل قبر[۳] دیگر درست کرد تا قبر فاطمه(س) مشخص نباشد.[۴]
علت مخفیانه بودن مراسم نماز[۵]، تشییع و تدفین جنازه حضرت فاطمه(س)[۶] را وصیت فاطمه(س) دانسته‌اند. طبق این وصیت، افرادی که به فاطمه(س) ظلم کرده‌ بودند، از او نماز و تشییع جنازه آن حضرت منع شدند.[۷]

نقل‌های تاریخی، به ساختن قبرهای دیگر را چنین اشاره کرده‌اند:

  • پس از صاف کردن قبر فاطمه(س) با سطح زمین، شکل ظاهری چند قبر را ساخت.[۸]
  • او بر روی چهل قبر آب پاشید (به‌وسیله آب پاشیدن، شکل قبر به آن‌ها داد یا بر روی قبرهایی که ساخته بود، آب پاشید) تا قبر فاطمه(س) بر دیگران پنهان بماند.[۹]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، محقق: محمد ابوالفضل ابراهيم‏، قم، انتشارات آیت‌الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
  • ابن‌شهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب علیه‌السلام، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.
  • ابن‌عبدالوهاب، حسین، عیون المعجزات، قم، مکتبة الداوری، چاپ اول، بی‌تا.
  • طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  1. مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.
  2. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.
  3. ابن‌عبدالوهاب، عیون المعجزات، قم، ص۵۵.
  4. مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۹۳.
  5. طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۶.
  6. یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۱۵.
  7. فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۵۱
  8. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۶۳.
  9. ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۲۸۱.