خواجه نصیرالدین طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خواجه نصیرالدین طوسی''' ([[سال ۵۹۷ هجری قمری|۵۹۷]]-[[سال ۶۷۲ هجری قمری|۶۷۲ق]]) [[حکیم]] و [[کلام|متکلم]] [[شیعیان|شیعه]] قرن هفتم هجری است. خواجه نصیر نویسنده کتاب‌ها و رساله‌های بسیاری در علوم [[اخلاق]]، [[منطق]]، [[فلسفه]]، [[علم کلام|کلام]]، ریاضیات و [[نجوم]] است. [[اخلاق ناصری]]، [[اوصاف الاشراف]]، [[اساس الاقتباس]]، [[شرح الاشارات]]، [[تجرید الاعتقاد]]، [[جامع الحساب]] و کتاب مشهور [[زیج ایلخانی]] و [[التذکرة فی علم الهیئة (کتاب)|تذکرة فی علم الهیئة]] در علم نجوم، از آثار مهم و مشهور او هستند. او همچنین [[رصدخانه مراغه]] و در کنار آن [[کتابخانه مراغه]] را با بیش از ۴۰۰ هزار جلد کتاب بنا نهاد.

نصیرالدین طوسی احیاگر فلسفه و مبتکر روش فلسفی در [[کلام]] [[شیعه]] دانسته شده است. برخی از علمای بزرگ شیعه که شاگرد وی بود‌ه‌اند، عبارت‌اند از [[علامه حلی]]، [[ابن میثم بحرانی]] و [[قطب الدین شیرازی]].