Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۸۸
ویرایش
توحید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:مقالههای قابل ترجمه به رده:مقالههای آماده ترجمه ردهانبوه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
براهین و استدلال‌های متفاوتی برای اثبات توحید، در آیات [[قرآن کریم]]، احادیث معصومان و همچنین آثار فیلسوفان و متکلمان مسلمان وجود دارد. [[برهان تمانع]]، [[برهان بعثت انبیاء]] و [[برهان تعین]]، نمونه‌هایی از این دلایل هستند. | براهین و استدلال‌های متفاوتی برای اثبات توحید، در آیات [[قرآن کریم]]، احادیث معصومان و همچنین آثار فیلسوفان و متکلمان مسلمان وجود دارد. [[برهان تمانع]]، [[برهان بعثت انبیاء]] و [[برهان تعین]]، نمونه‌هایی از این دلایل هستند. | ||
گروهی از [[اهل سنت]] از جمله [[ابن تیمیه]]، محمد بن عبدالوهاب و عبدالعزیز بن‌باز، اعتقاد به [[شفاعت]]، و [[توسل به مردگان|توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی پس از مرگ آنان را از نشانه‌های [[شرک]] و عدم باور به [[توحید عبادی]] دانسته‌اند. شیعیان با اتکا به آیات [[قرآن کریم]]، این ادعا را نادرست می‌خوانند؛ با این استدلال که شیعیان بر خلاف بت‌پرستان، پیامبر را ربّ و زمامدار هستی نمی‌دانند و قصدشان از تکریم پیامبران و اولیای الهی، تقرب جستن به پروردگار از طریق آنهاست. | گروهی از [[اهل سنت]] از جمله [[ابن تیمیه]]، محمد بن عبدالوهاب و عبدالعزیز بن‌باز، اعتقاد به [[شفاعت]]، و [[توسل به مردگان|توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی پس از مرگ آنان را از نشانه‌های [[شرک]] و عدم باور به [[توحید عبادی]] دانسته‌اند. شیعیان با اتکا به آیات [[قرآن کریم]]، این ادعا را نادرست می‌خوانند؛ با این استدلال که شیعیان بر خلاف بت‌پرستان، پیامبر را ربّ و زمامدار هستی نمی‌دانند و قصدشان از تکریم پیامبران و اولیای الهی، [[تقرب]] جستن به پروردگار از طریق آنهاست. | ||
عالمان شیعه، در آثار فراوانی به توحید پرداخته‌اند؛ برخی از این کتاب‌ها به طور مستقل درباره توحید است و برخی دیگر، بخشی درباره توحید دارند. [[کتاب التوحید]] [[شیخ صدوق]]، [[گوهر مراد (کتاب)|گوهر مراد]][[عبدالرزاق لاهیجی]]، [[الرسائل التوحیدیه]] [[علامه طباطبایی]] و توحید [[مرتضی مطهری]]، از این موارد است. | عالمان شیعه، در آثار فراوانی به توحید پرداخته‌اند؛ برخی از این کتاب‌ها به طور مستقل درباره توحید است و برخی دیگر، بخشی درباره توحید دارند. [[کتاب التوحید]] [[شیخ صدوق]]، [[گوهر مراد (کتاب)|گوهر مراد]][[عبدالرزاق لاهیجی]]، [[الرسائل التوحیدیه]] [[علامه طباطبایی]] و توحید [[مرتضی مطهری]]، از این موارد است. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==اتهام شرک به شیعیان== | ==اتهام شرک به شیعیان== | ||
[[وهابیان]]، اعتقاد [[شیعیان]] به [[شفاعت]]، [[توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی، و همچنین [[تبرک]] جستن شیعیان به قبور و آثار بر جای مانده از پیامبران و اولیای الهی را [[شرک]] دانسته‌اند.<ref>استادی، شیعه و پاسخ به چند پرسش، ۱۳۸۵ش، ص۸۴.</ref> [[شیعیان]] اما این اتهام را نادرست می‌دانند و معتقدند مسلمانانی که این اعمال را انجام می‌دهند، هرگز قصد پرستش پیامبران و اولیای الهی را ندارند و برای آنان مقام الوهیت قائل نیستند و قصدشان تنها تکریم پیامبران و اولیای الهی، و همچنین تقرب جستن به خداوند از طریق آنهاست.<ref>استادی، شیعه و پاسخ به چند پرسش، ۱۳۸۵ش، ص۸۴.</ref> | [[وهابیان]]، اعتقاد [[شیعیان]] به [[شفاعت]]، [[توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی، و همچنین [[تبرک]] جستن شیعیان به قبور و آثار بر جای مانده از پیامبران و اولیای الهی را [[شرک]] دانسته‌اند.<ref>استادی، شیعه و پاسخ به چند پرسش، ۱۳۸۵ش، ص۸۴.</ref> [[شیعیان]] اما این اتهام را نادرست می‌دانند و معتقدند مسلمانانی که این اعمال را انجام می‌دهند، هرگز قصد پرستش پیامبران و اولیای الهی را ندارند و برای آنان مقام الوهیت قائل نیستند و قصدشان تنها تکریم پیامبران و اولیای الهی، و همچنین [[تقرب]] جستن به خداوند از طریق آنهاست.<ref>استادی، شیعه و پاسخ به چند پرسش، ۱۳۸۵ش، ص۸۴.</ref> | ||
به باور [[ابن تیمیه]]، هر کس به [[امام علی(ع)]] [[توسل]] جوید، کافر است و هر که در کفر اینچنین کسی شک کند، او هم کافر است<ref>«وقال شیخ الإسلام ابن تیمیة رحمه‌الله: من دعا علی بن أبی‌طالب، فقد کفر، ومن شک فی کفره، فقد کفر.» (الدّرر السّنیة فی الأجوبة النّجدیة، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۹۲.)</ref> و هر کس کنار قبر پیامبر یا یکی از افراد صالح برود و از آنها حاجت بخواهد، مشرک است و لازم است وادار به [[توبه]] شود و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.<ref>ابن تیمیه، زیارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ۱۴۱۲ق، ص۱۹.</ref> عبدالعزیز بن‌باز، مفتی وهابی هم در آثار خود، دعا و [[استغاثه]] نزد قبور، طلب شفا و پیروزی بر دشمنان را از مظاهر شرک اکبر دانسته است.<ref>[http://www.binbaz.org.sa/fatawa/152 بن باز، «بعض الممارسات الشرکیة عند القبور».]</ref> | به باور [[ابن تیمیه]]، هر کس به [[امام علی(ع)]] [[توسل]] جوید، کافر است و هر که در کفر اینچنین کسی شک کند، او هم کافر است<ref>«وقال شیخ الإسلام ابن تیمیة رحمه‌الله: من دعا علی بن أبی‌طالب، فقد کفر، ومن شک فی کفره، فقد کفر.» (الدّرر السّنیة فی الأجوبة النّجدیة، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۹۲.)</ref> و هر کس کنار قبر پیامبر یا یکی از افراد صالح برود و از آنها حاجت بخواهد، مشرک است و لازم است وادار به [[توبه]] شود و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.<ref>ابن تیمیه، زیارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ۱۴۱۲ق، ص۱۹.</ref> عبدالعزیز بن‌باز، مفتی وهابی هم در آثار خود، دعا و [[استغاثه]] نزد قبور، طلب شفا و پیروزی بر دشمنان را از مظاهر شرک اکبر دانسته است.<ref>[http://www.binbaz.org.sa/fatawa/152 بن باز، «بعض الممارسات الشرکیة عند القبور».]</ref> | ||