Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹
ویرایش
اوداج اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویرایش) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
'''اَوداج اَربَعه''' یا '''رگ‌های چهارگانه''' به مری، حلقوم و دو شاهرگ اطراف آن گفته می‌شود که قطع آنها از شروط [[واجب]] ذبح در [[فقه|فقه | '''اَوداج اَربَعه''' یا '''رگ‌های چهارگانه''' به مری، حلقوم و دو شاهرگ اطراف آن گفته می‌شود که قطع آنها از شروط [[واجب]] ذبح در [[فقه|فقه شیعه]] دانسته شده است. برای این حکم ادعای شهرت در میان فقهای [[امامیه]] شده است. | ||
قطع شدن اوداج اربعه به صورت کامل و پی‌درپی از شرط‌های [[تذکیه]] حیوان است. علمای [[اهل سنت]] با اختلاف در حداقل رعایت تذکیه شرعی، بهترین و کامل‌ترین نوع تذکیه را قطع کامل اوداج اربعه دانسته‌اند. | قطع شدن اوداج اربعه به صورت کامل و پی‌درپی از شرط‌های [[تذکیه]] حیوان است. علمای [[اهل سنت]] با اختلاف در حداقل رعایت تذکیه شرعی، بهترین و کامل‌ترین نوع تذکیه را قطع کامل اوداج اربعه دانسته‌اند. | ||
== معنای اوداج اربعه == | == معنای اوداج اربعه == | ||
اوداج، رگ‌هایی است که گردن<ref>محمود، معجم المصطلحات، بی‌تا، ج۳، ص۴۶۸.</ref> یا حلقوم را احاطه کرده<ref>زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۵۰۷.</ref> و قطع آنها سبب از بین رفتن حیات می‌شود<ref>فیومی، المصباح المنیر، قم، ج۲، ص۶۵۲؛ حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۷۱۰۵.</ref> به دو رگی که از سر به بدن متصل است وَدَجان گفته شده است.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۹۷.</ref> به این رگ‌ها فرائص نیز گفته می‌شود.<ref> فیض کاشانی، الشافی فی العقائد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۹۱۱؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۶۵.</ref> | اوداج، رگ‌هایی است که گردن<ref>محمود، معجم المصطلحات، بی‌تا، ج۳، ص۴۶۸.</ref> یا حلقوم را احاطه کرده<ref>زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۵۰۷.</ref> و قطع آنها سبب از بین رفتن حیات می‌شود.<ref>فیومی، المصباح المنیر، قم، ج۲، ص۶۵۲؛ حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۷۱۰۵.</ref> به دو رگی که از سر به بدن متصل است وَدَجان گفته شده است.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۹۷.</ref> به این رگ‌ها فرائص نیز گفته می‌شود.<ref> فیض کاشانی، الشافی فی العقائد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۹۱۱؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۶۵.</ref> | ||
اعضا<ref>حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۲۴؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲؛ حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۹.</ref> یا رگ‌های چهارگانه<ref>فاضل لنکرانی، احکام جوانان، ۱۴۲۷ق، ص۱۷۳.</ref> که به آن اوداج اربعه گفته شده<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۰۵؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج۲، ص۱۴۷؛ عاملی، الاصطلاحات الفقهیة، ۱۴۱۳ق، ص۲۵.</ref> به چهار شاهرگ حیوانات،<ref>فاضل لنکرانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۲۳؛ منتظری، رساله استفتاءات، قم، ج۱، ص۲۸۷.</ref> مری(مجرای آب و غذا)، حلقوم(مجرای تنفس) و دو شاهرگ بزرگ که دو طرف حلقوم قرار داشته<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۷؛ حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۲۴؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۰۵؛ ابن جنید، مجموعة فتاوی ابن جنید، ۱۴۱۶ق، ص۳۱۵.</ref> و سبب پوشش آن می‌شود<ref> شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲.</ref> گفته شده است. | اعضا<ref>حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۲۴؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲؛ حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۹.</ref> یا رگ‌های چهارگانه<ref>فاضل لنکرانی، احکام جوانان، ۱۴۲۷ق، ص۱۷۳.</ref> که به آن اوداج اربعه گفته شده<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۰۵؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج۲، ص۱۴۷؛ عاملی، الاصطلاحات الفقهیة، ۱۴۱۳ق، ص۲۵.</ref> به چهار شاهرگ حیوانات،<ref>فاضل لنکرانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۲۳؛ منتظری، رساله استفتاءات، قم، ج۱، ص۲۸۷.</ref> مری(مجرای آب و غذا)، حلقوم(مجرای تنفس) و دو شاهرگ بزرگ که دو طرف حلقوم قرار داشته<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۷؛ حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۲۴؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۰۵؛ ابن جنید، مجموعة فتاوی ابن جنید، ۱۴۱۶ق، ص۳۱۵.</ref> و سبب پوشش آن می‌شود<ref> شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲.</ref> گفته شده است. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نظر اهل‌سنت== | ==نظر اهل‌سنت== | ||
فقهای [[اهل سنت]] نیز در حداقل رعایت قطع اوداج اربعه، اختلاف‌نظر دارند؛ هرچند همه علمای اهل سنت معتقدند که بهترین و کامل‌ترین نوع تذکیه قطع کامل اوداج اربعه | فقهای [[اهل سنت]] نیز در حداقل رعایت قطع اوداج اربعه، اختلاف‌نظر دارند؛ هرچند همه علمای اهل سنت معتقدند که بهترین و کامل‌ترین نوع تذکیه قطع کامل اوداج اربعه است.<ref> جمعی از مؤلفان، مجلة فقه أهل البیت(ع) عربی، ج۹، ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|الخلاف]] بعد از ذکر برخی از فتاوای اهل سنت، معتقد است این فتاوا ثابت شده نیست و مقتضای احتیاط آن است که چهار رگ گردن به صورت کامل بریده شود.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۸.</ref> | ||
[[محمد باقر بهبهانی]] از فقهای [[شیعه]] شرط قطع اوداج اربعه را از احکام اختصاصی [[اسلام]] دانسته و معتقد است که [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و [[مجوسیان]] آن را رعایت نکرده و به شیوه‌های دیگر [[ذبح]] می‌کنند.<ref>بهبهانی، حاشیة مجمع الفائدة، ۱۴۱۷ق، ص۶۵۰.</ref> | [[محمد باقر بهبهانی]] از فقهای [[شیعه]] شرط قطع اوداج اربعه را از احکام اختصاصی [[اسلام]] دانسته و معتقد است که [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و [[مجوسیان]] آن را رعایت نکرده و به شیوه‌های دیگر [[ذبح]] می‌کنند.<ref>بهبهانی، حاشیة مجمع الفائدة، ۱۴۱۷ق، ص۶۵۰.</ref> | ||