مالک بن انس: تفاوت میان نسخه‌ها

مالک برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه بود.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۴.</ref> مدینه در [[قرن دوم|سده دوم]] همواره نمادی برای گرایش‌های سنت گرایانه بود.<ref name=":5">پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> مالک اصرار بسیاری بر [[سنت]] داشت<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> و معتقد بود سنت، بهترین بخش دین است.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> [[ابونعیم اصفهانی]] عالم [[قرن پنجم]] از مالک نقل کرده که باید از [[اصحاب رأی]] دوری کرد چراکه آن‌ها دشمنان اهل‌سنت هستند.<ref name=":6">ابونعیم اصفهانی، حلیة الأولیاء، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۲۷.</ref> برخی نیز مالک را از اولین افرادی دانسته‌اند که عمل به رأی را [[بدعت]] می‌دانست.<ref>خوانسارى، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۲۳.</ref>

مالک در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود. زمانی که از مسائل اعتقادی مورد سوال قرار می‌گرفت پاسخ‌های کوتاه می‌داد تا تنها در آنچه نص وجود دارد سخن گفته باشد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۱.</ref>او [[ایمان]] به [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] را [[واجب]] می‌دانست.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۴.</ref> مالک براساس ظاهر قرآن معتقد بود که [[دیدن خدا]] در آخرت و نه در دنیا واقع خواهد شد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> او دلیل بر این مطلب را ظاهر قرآن می‌دانست.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref>

برخی محققان معاصر نیز مالک را با توجه به رویکردش به احادیث و سنجش آن‌ها با عقل، از اصحاب رأی دانسته‌اند.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث،‌ ۲۰۱۰م، ص۱۲۵.</ref> از جمله شاهدهایی که بر این مطلب ذکر شده وجود نظرها و اجتهادهای شخصی مالک در کتاب موطأ است.<ref name=":7">طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث،‌ ۲۰۱۰م، ص۱۲۷.</ref> او در کتاب موطا بارها تعبیر «أری(معتقدم)» و «لا أری(معتقد نیستم)» <ref name=":7" />  و کلمات و تعابیر مشابه را استفاده کرده که از استنباط و رأی مالک در مسائل فقهی حکایت دارد.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث،‌ ۲۰۱۰م، ص۱۲۷.</ref>

{{همچنین ببینید|اصحاب حدیث|اصحاب رای}}

== مالک و قیام نفس زکیه ==

مالک بن انس [[نفس زکیه]] را در سال ۱۴۵ق که علیه منصور عباسی قیام کرد، همراهی نکرد.<ref name=":9" /> اما در پاسخ مردمی که از چگونگی همراهی با نفس زکیه و تکلیف بیعتی که با منصور بسته بودند، می‌پرسیدند،<ref name=":9">طبری، تاریخ ‏الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۶۰.</ref> بیعت با منصور را از روی اجبار و فاقد ارزش اعلام کرد.<ref name=":10">ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۰۶.</ref> فتوای او سبب شد مردم بیعت خلیفه عباسی را شکستند و به نفس زکیه پیوستند.<ref name=":10" /> پس از شکست قیام نفس زکیه حاکم مدینه مالک را به جهت همین فتوا دستگیر کرد<ref name=":11">ابن قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۴۹۹.</ref> و ۷۰ شربه شلاق زد.<ref name=":10" />