کاربر ناشناس
ابرهه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حکومت یمن: لینک کلمات
بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Salvand جز (←حکومت یمن: لینک کلمات) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== حکومت یمن == | == حکومت یمن == | ||
حاکم حبشه دو سپاه را برای تصرف یمن اعزام کرد.<ref name=":52">ابن‌کثیر دمشقی، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۰۶.</ref> ابرهه فرمانده یکی از این دو سپاه بود و بر لشکر دیگر، فردی به نام اریاط فرماندهی می‌کرد.<ref name=":52" /> البته براساس برخی نقل‌ها تنها یک سپاه به فرماندهی اریاط به یمن فرستاده شد و ابرهه نیز جزو سپاهیان اریاط بود.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۱۲۵.</ref> | حاکم [[حبشه]] دو سپاه را برای تصرف یمن اعزام کرد.<ref name=":52">ابن‌کثیر دمشقی، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۰۶.</ref> ابرهه فرمانده یکی از این دو سپاه بود و بر لشکر دیگر، فردی به نام اریاط فرماندهی می‌کرد.<ref name=":52" /> البته براساس برخی نقل‌ها تنها یک سپاه به فرماندهی اریاط به یمن فرستاده شد و ابرهه نیز جزو سپاهیان اریاط بود.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۱۲۵.</ref> | ||
در نهایت یمن | در نهایت یمن به دست سپاه حبشه فتح شد.<ref name=":62">یعقوبی، تاریخ الیعقوبى، بیروت، ج۱، ص۲۰۰.</ref> پس از گذشت چند سال، اختلافاتی میان اریاط و ابرهه، پدید آمد و هر کدام با طرفدارانی که داشتند به جنگ یکدیگر رفتند.<ref name=":62" /> در نهایت ابرهه، اریاط را کشت و خود حاکم یمن گردید.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۴۱.</ref> | ||
کشته شدن اریاط، خشم پادشاه حبشه را به همراه داشت و او تصمیم گرفت با سپاهی حمله کرده و ابرهه را نابود کند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۲.</ref> اما ابرهه هدایا و اموالی را به همراه نامه‌ای برای پادشاه حبشه فرستاد و در آن علاوه بر طلب بخشش، وفاداری و اطاعت از پادشاه حبشه را اعلام کرد.<ref name=":12" /> پادشاه حبشه نیز او را بخشید.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۴۲.</ref> | کشته شدن اریاط، خشم پادشاه حبشه را به همراه داشت و او تصمیم گرفت با سپاهی حمله کرده و ابرهه را نابود کند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۲.</ref> اما ابرهه هدایا و اموالی را به همراه نامه‌ای برای پادشاه حبشه فرستاد و در آن علاوه بر طلب بخشش، وفاداری و اطاعت از پادشاه حبشه را اعلام کرد.<ref name=":12" /> پادشاه حبشه نیز او را بخشید.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۴۲.</ref> | ||