ولیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''وَلیمِه''' یا '''سور'''، به میهمانی‌ای گفته می‌شود که به‌مناسبت بازگشت از [[حج|سفر حج]]، عروسی، تولد فرزند و مانند آن برپا می‌گردد. گاه به غذایی که در این میهمانی‌ها داده می‌شود ولیمه می‌گویند. ولیمه‌دادن و همچنین پذیرفتن دعوت به ولیمه [[مستحب]] است. در [[حدیث|روایات]] ولیمه‌دادن در پنج مورد سفارش شده است:‌ عروسی، تولد فرزند، [[ختنه]]،‌ خرید خانه و بازگشت از [[حج]]. همچنین ولیمه‌ای که فقط ثروتمندان در آن دعوت باشند، مورد نکوهش قرار گرفته است.

طبق فرهنگ‌های لغت، به دو چیز ولیمه گفته می‌شود: یکی میهمانی‌‌هایی که به‌منظور جشن ازدواج، بازگشت زائر از [[زیارت]]، به‌دنیاآمدن فرزند و مانند اینها برگزار می‌شود؛<ref>نگاه کنید به عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه «ولیمه».</ref> و دیگری غذایی که در این میهمانی‌ها داده می‌شود.<ref>نگاه کنید به دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه «ولیمه»؛ معین، فرهنگ معین، ذیل واژه «ولیمه».</ref> به ولیمه سور نیز گفته می‌شود.<ref>خداپرستی، فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ۱۳۷۶ش، ذیل واژه سور دادن، ص۸۲۲.</ref>

برپایه [[حدیث|روایات]]، شایسته است برای پنج چیز ولیمه داد: عروسی، تولد فرزند، [[ختنه]]،‌ خرید خانه و بازگشت از [[حج]].<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۶، ص۴۵۸.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] از [[پیامبر اسلام(ص)]] آمده است: «غذادادن هنگام [[ازدواج]]، [[سنت]] پیامبران است.»<ref>غضنفری، زفاف،۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۹۵.</ref> طبق حدیث دیگری، پیامبر هنگام [[ازدواج]] یکی از [[صحابه]]، وی را چنین به ولیمه‌دادن توصیه کرد: «ولیمه بده، هرچند به گوشت گوسفندی باشد.»<ref>فیض کاشانی، محجه البیضاء، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۴۳.</ref>

نقل کرده‌اند که در ولیمه [[ازدواج]] [[پیامبر اسلام(ص)]] با [[ام‌حبیبه]]، از میهمانان با غذایی به‌نام حیص (مخلوطی از آرد، خرما و روغن) پذیرایی شد.<ref>غضنفری، زفاف،۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۹۵.</ref> همچنین وی در مجلس عروسی با [[صفیه دختر حیی بن اخطب|صفیه]]، از میهمانان با شربت و خرما پذیرایی کرد.<ref>فیض کاشانی، محجه البیضاء، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۴۳.</ref> [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام موسی‌کاظم(ع)]] نیز پس از ولادت یکی از فرزندانش، در [[مسجد|مساجد]] و سایر نقاط شهر، به مردم [[مدینه]] با فالوده (نوعی غذای رایج در آن زمان) ولیمه داد.<ref>فیض کاشانی، محجه البیضاء، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۴۳.</ref>

به‌فتوای [[فقیه]]ان، ولیمه [[مستحب]] است. البته برخی از فقیهان ، ولیمه [[ازدواج|عروسی]] را [[واجب]] دانسته‌اند.<ref>حکیم، المعجم الفقهی لکتب الشیخ الطوسی، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۵۵۹.</ref>

*اگر دو نفر، کسی را به ولیمه دعوت کنند، [[مستحب]] است دعوت کسی را قبول کند که زودتر دعوت کرده و اگر همزمان دعوت کنند، دعوت کسی که محل ولیمه‌اش نزدیک‌تر است بپذیرد.<ref>علامه حلی، تحریرالاحکام، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۵۸۴.</ref>

===ولیمه‌های نکوهش شده ===

در روایات ولیمه در دو مورد، نکوهش شده است: اول ولیمه‌ای که در آن فقط ثروتمندان اِطعام شوند و به مستمندان غذایی داده نشود.<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۵، ص۱۰۸؛ ج۶، ص۴۵۲.</ref> دوم ولیمه‌دادن در روز سوم. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص]]) نقل شده است: «ولیمه‌دادن در روز اول حق، در روز دوم احسان و در روز سوم خودنمایی و شهرت‌طلبی است.»<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۶، ص۴۵۸.</ref>