پرش به محتوا

غناء: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ ژوئن ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
فقهای شیعه از قرن یازدهم به بعد، به دلایل مختلفی مانند ظهور [[سماع]]، رساله‌های متعددی در مورد غناء تالیف کردند. مواجه شدن برخی از فقها در جمهوری اسلامی با مسئله [[موسیقی]] باعث ایجاد نگاهی نو به مسئله غناء و موسیقی شد. اندیشه‌های [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در مورد موسیقی، باعث تجویز استفاده موسیقی و غنای حلال که مناسب مجالس [[لهو|لهو و لعب]] نباشد، در صدا و سیمای جمهوری اسلامی شد.  
فقهای شیعه از قرن یازدهم به بعد، به دلایل مختلفی مانند ظهور [[سماع]]، رساله‌های متعددی در مورد غناء تالیف کردند. مواجه شدن برخی از فقها در جمهوری اسلامی با مسئله [[موسیقی]] باعث ایجاد نگاهی نو به مسئله غناء و موسیقی شد. اندیشه‌های [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در مورد موسیقی، باعث تجویز استفاده موسیقی و غنای حلال که مناسب مجالس [[لهو|لهو و لعب]] نباشد، در صدا و سیمای جمهوری اسلامی شد.  


بیشتر فقهای معاصر شیعه، تحت تاثیر نظر امام خمینی درباره موسیقی و غناء، فقط هر نوع آواز و نوازندگی مطرب و مناسب با مجالس لهو و لعب را حرام و غنائی که مطرب و متناسب با مجالس لهو و لعب نباشد را حلال دانستند. در مقابل به باور [[میرزا جواد تبریزی]] بنا بر [[احتیاط واجب]] باید از مطلق خواندنی که با [[ترجیع]] صوت (چهچه) همراه است اگرچه در آن مضمون باطل هم نباشد، اجتناب کرد. همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|آیت الله صافی گلپایگانی]] مطلق غناء و موسیقی را حرام می‌داند.
بیشتر فقهای معاصر شیعه، فقط هر نوع آواز و نوازندگی مطرب و مناسب با مجالس لهو و لعب را حرام و غنائی که مطرب و متناسب با مجالس لهو و لعب نباشد را حلال دانستند. در مقابل به باور [[میرزا جواد تبریزی]] بنا بر [[احتیاط واجب]] باید از مطلق خواندنی که با [[ترجیع]] صوت (چهچه) همراه است اگرچه در آن مضمون باطل هم نباشد، اجتناب کرد. همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|آیت الله صافی گلپایگانی]] مطلق غناء و موسیقی را حرام می‌داند.


==حرمت غناء==  
==حرمت غناء==  
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۳

ویرایش