پرش به محتوا

غیرت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Alikhosravi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''غیرت''' صفتی است که انسان را به دفاع از دین و آیین، آبرو و ناموس، مال و وطن خود برمی‌انگیزد. این صفت از شجاعت، بزرگ منشی و قوت نفس انسان سرچشمه می‌‏گیرد. در [[حدیث|روایات]] از [[خداوند]] به عنوان غیرتمند یاد شده است. از [[حديث|روایات]] بر می‌آید که غیرت ریشه در [[فطرت]] آدمی دارد و انسان، غیور آفریده شده است.
'''غیرت''' صفتی است که انسان را به دفاع از دین و آیین، آبرو و ناموس، مال و وطن خود برمی‌انگیزد. این صفت از شجاعت، بزرگ منشی و قوت نفس انسان سرچشمه می‌‏گیرد. در [[حدیث|روایات]] از [[خداوند]] به عنوان غیرتمند یاد شده است. از [[حديث|روایات]] بر می‌آید که غیرت ریشه در [[فطرت]] آدمی دارد و انسان، غیور آفریده شده است.
==مفهوم شناسی==
==مفهوم شناسی==
غیرت در لغت به معنی حمیّت و غضب و رشک بردن است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۵۶و۳۴۸</ref>، و در اصطلاح صفتی است که انسان را وادار به دفاع از دین و آیین، آبرو و ناموس، مال و کشور خود می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۰ش، ج۳، ص۴۳۱.</ref> به انسان‌های غیرتمند غیور می‌گویند.<ref>عمید، فرهنگ عمید، ۱۳۶۳ش، ص۸۹۶.</ref>
غیرت در لغت به معنی حمیّت و غضب و رَشک بردن است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۵۶و۳۴۸</ref>، و در اصطلاح صفتی است که انسان را وادار به دفاع از دین و آیین، آبرو و ناموس، مال و کشور خود می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۰ش، ج۳، ص۴۳۱.</ref> به انسان‌های غیرتمند غیور می‌گویند.<ref>عمید، فرهنگ عمید، ۱۳۶۳ش، ص۸۹۶.</ref>


==غیرت در قرآن==
==غیرت در قرآن==
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش