پرش به محتوا

اصلاح ذات البین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:


== اهمیت و جایگاه ==
== اهمیت و جایگاه ==
آیات متعددی در [[قرآن]] ذیل واژه‌های «اصلاح»،<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۲؛ آیه ۲۲۴؛ سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۱۱۴؛ آیه ۱۲۸- ۱۲۹؛ سوره انفال، آیه ۱؛ سوره شوری، آیه ۴۰، سوره حجرات، آیه ۹-۱۰.</ref> [[تألیف قلوب]]،<ref>سوره آل عمران، ۱۰۳؛ سوره انفال، آیه ۶۳.</ref> [[سلم]]،<ref>سوره بقره، آیه۲۰۸؛ سوره انفال، آیه ۶۱.</ref> «صلح»،<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۸.</ref> [[توفیق]] (به معنای هم‌فکر کردن، سازش و آشتی دادن بین دو نفر)<ref>سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۶۲.</ref> و «شفع»<ref>سوره نساء، آیه ۸۵.</ref> به موضوع اصلاح ذات البین و ایجاد ارتباط و سازش میان افراد پرداخته است.<ref>صادقی، «آشتی»، ص۲۶۵.</ref> بیشترین موارد کاربرد واژه «اصلاح» در قرآن را درباره رابطه انسان با دیگران و بهبود این روابط متقابل دانسته‌اند.<ref>میرسپاه،‌ «اصلاح»، ص۴۹۰.</ref>
قرآن از اصلاح ذات البین یاد کرده و به انجام آن فرمان داده است.<ref>سوره حجرات، آیه۱۰.</ref> در بیشتر آیات اصلاح ذات البین، لفظ امر استفاده شده که نشان‌دهنده [[وجوب]] برقراری صلح و آشتی میان انسان‌ها و دوری از جنگ و خصومت دانسته‌اند.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref>
<br />
 
بیشترین موارد کاربرد واژه «اصلاح» در قرآن را درباره رابطه انسان با دیگران و بهبود این روابط دانسته‌اند.<ref>میرسپاه،‌ «اصلاح»، ص۴۹۰.</ref>


در بیشتر آیات اصلاح ذات البین، لفظ امر استفاده شده که نشان‌دهنده [[وجوب]] برقراری صلح و آشتی میان انسان‌ها و دوری از جنگ و خصومت دانسته‌اند.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref>
<br />
قرآن کسانی را که در پی اصلاح میان مردمند، سزاوار دریافت پاداش عظیم دانسته<ref>سوره نساء، آیه ۸۵ و آیه ۱۱۴.</ref> که از رحمت و مغفرت خدا بهره‌مندند<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۹.</ref> قرطبی این پاداش‌ها را نشان از اهمیت، نیکو و مقرب بودن این عمل نزد خداوند می‌داند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۵، ص۲۹۵.</ref>
قرآن کسانی را که در پی اصلاح میان مردمند، سزاوار دریافت پاداش عظیم دانسته<ref>سوره نساء، آیه ۸۵ و آیه ۱۱۴.</ref> که از رحمت و مغفرت خدا بهره‌مندند<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۹.</ref> قرطبی این پاداش‌ها را نشان از اهمیت، نیکو و مقرب بودن این عمل نزد خداوند می‌داند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۵، ص۲۹۵.</ref>