سید عبدالهادی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

| آثار = کتاب الصّوم، کتاب الزّکوه، الاستصحاب، اجتماع الامر و النّهی، رساله فی اللباس المشکوک، کتاب النّجاسات و المطهّرات.

سید عبدالهادی شیرازی، عصر جمعه [[۱۰ صفر]] [[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲ق]] در [[کوفه]] بر اثر بیماری تب درگذشت و در [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۵.</ref>

شیرازی در سال ۱۳۶۹ق بر اثر بیماری از هر دو چشم نابینا شد. وی را برای ادامه معالجات به [[تهران]] آوردند؛ ولی معالجه سودبخش واقع نشد.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴؛ بنقل از الشیعه؛ دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۱.</ref> عبدالهادی در زمان حضور در ایران با علما و بزرگان دو [[حوزه علمیه مشهد|حوزه مشهد]] و [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|قم]] به خصوص با [[آیت الله بروجردی]] دیدار داشت. پس از رحلت بروجردی، تعدادی از مقلدین وی به صف مقلدین شیرازی پیوستند.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴؛ بنقل از الشیعه؛ دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۱.</ref>

سیدعبدالهادی در [[سامرا]] تحصیلات مقدماتی خویش را با سیدعلی، فرزند میرزای شیرازی و محمدتقی شیرازی به پایان برد. وی در سال ۱۳۲۶ق راهی نجف شد و در درس [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] شرکت کرد و فلسفه و حکمت را از [[محمدباقر اصتهباناتی]] و درس اخلاق را از شیخ [[رضا تبریزی]] آموخت.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۳۷.</ref> عبدالهادی پس از بازگشت به سامرا، دوباره به درس علی شیرازی رفت و بعد از مدتی وی با استاد دیگرش [[محمدتقی شیرازی]]، رهبر مردم عراق در جریان انقلاب ضد انگلیسی، به [[کربلا]] مهاجرت کرد. شیرازی به [[نجف|نجف اشرف]] رفت و پس از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی، تدریس طلاب [[حوزه نجف]] را به عهده گرفت.<ref>گلشن ابرار، ج۴،ص۴۳۷.</ref> <ref>دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۰.</ref>

وی از شیخ الشریعه اصفهانی، سیدمهدی آل حیدر کاظمی، سیدعلی شیرازی، علی یزدی نجفی و [[شیخ عباس قمی]]، [[اجازه نقل روایت]] داشت.<ref>گلشن ابرار،جلد ۴، ص۴۳۸.</ref>

*[[محمد تقی جعفری|محمدتقی جعفری تبریزی]].

*محمد سعید عاملی.

*شیخ محمد طاهر بن عبدالله.<ref>حرزالدین، شیخ محمد؛ معارف الرجال/ قم، کتابخانه آیه‌الله نجفی مرعشی، ۱۴۰۵ ق، ج ۲، ۸۱. [http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه].</ref>

*دارالسلام (در فروع اسلام و احکام، دارای هزار فرع از فروع اسلامی).<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۵.[http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه].</ref><ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=33198 پژوهشکده باقرالعلوم.]</ref>

در سال ۱۳۶۵ق با درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی]] جانشین وی گردید. برخی از علمای نجف، از عبدالهادی شیرازی خواستند اعلام مرجعیت کند. سیدعبدالهادی، این مسئولیت را پذیرفت و رساله وی منتشر شد.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر، ۱۴۰۴ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴، [http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه]؛ گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۰.</ref>

[[پرونده:آیت الله سید عبدالهادی شیرازی.jpg|بندانگشتی]]

سیدعبدالهادی شیرازی مخالف حکومت و سلطه حزب کمونیست عراق بود. در سال ۱۳۷۹ق [[سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادی شیرازی [[فتوا]] به گمراهی حزب کمونیست دادند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۷۸.</ref> {{یادداشت|متن فتوای سید عبدالهادی شیرازی که در تاریخ [[هشتم شوال]] ۱۳۷۹ق صادر شد، چنین است: «الشیوعیةُ ضلالٌ و إلحادٌ فلایَجوزُ الإنتماءُ إلیها؛ کمونیسم، گمراهی و بی‌ایمانی است پس گرایش به آن جایز نیست.»}}

 

*حرزالدین، محمد، [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/7636 معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء] (۳ جلد)، تعلیق:محمدحسین حرزالدین، قم، انتشارات کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۵ق.

*دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، تهران، ۱۳۸۹ش.

*غلامی، علی، گلشن ابرار، جلد۴، چاپ اول، قم، پژوهشکده باقرالعلوم، ۱۳۸۴ش.

*[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=33198 پژوهشکده باقرالعلوم].

*[http://farsi.al-shia.org/آیت-الله-العظمی-سیّد-عبدالهادی-شیرازی/ سایت الشیعه].