پرش به محتوا

الواح موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ نوامبر ۲۰۱۷
ویرایش
جز (←‏وحی الهی: تمیزکاری)
(ویرایش)
خط ۲: خط ۲:


==وحی الهی==
==وحی الهی==
الواح،‌ وحی الهی بودند که بر تکه سنگ‌هایی نوشته شده و بر [[حضرت موسی(ع)]] نازل شد. [[تورات]] این واقعه را چنین نقل می‌کند:  
وحی الهی بر تکه سنگ‌هایی نوشته شده و بر [[حضرت موسی(ع)]] نازل شد. [[تورات]] این واقعه را چنین نقل می‌کند:  
«مُشه (موسی) برگشت و از آن کوه پایین آمد و آن دو لوح ده فرمان گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در کوه سینَی (سینا  در دستش بود. لوح‌هایی که بر دو روی آنها نوشته شده بود یعنی این طرف و آن طرف نوشته بود.* و این لوح‌ها کار خداوند و خط، خط خداوند بود که بر لوح‌ها حک شده بود».<ref>تورات،‌ سِفر خروج باب ۳۲، آیات ۱۵-۱۶.</ref>
«مُشه (موسی) برگشت و از آن کوه پایین آمد و آن دو لوح ده فرمان گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در کوه سینَی (سینا  در دستش بود. لوح‌هایی که بر دو روی آنها نوشته شده بود یعنی این طرف و آن طرف نوشته بود.* و این لوح‌ها کار خداوند و خط، خط خداوند بود که بر لوح‌ها حک شده بود».<ref>تورات،‌ سِفر خروج باب ۳۲، آیات ۱۵-۱۶.</ref>


خط ۱۴: خط ۱۴:
این الواح در درون [[تابوت عهد]] در معبد سلیمان بود. در نهایت پس از حمله [[بُخْتُنَصَّر]] به [[اورشلیم]] و [[خرابی معبد]]، تابوت عهد و الواحی که در درون آن بودند، مفقود شد.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۱۳۱.</ref>
این الواح در درون [[تابوت عهد]] در معبد سلیمان بود. در نهایت پس از حمله [[بُخْتُنَصَّر]] به [[اورشلیم]] و [[خرابی معبد]]، تابوت عهد و الواحی که در درون آن بودند، مفقود شد.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۱۳۱.</ref>


براساس برخی روایات،‌ [[امام زمان]] پس از ظهور، تابوت عهد که حاوی الواح نیز می‌باشد را از غاری در [[انطاکیه]] در خواهد آورد.<ref>سید بن طاووس، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۴۲.</ref>
براساس برخی روایات،‌ [[امام زمان]] پس از ظهور، تابوت عهد که حاوی الواح نیز می‌باشد را از غاری در [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد.<ref>سید بن طاووس، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۴۲.</ref>


==تعداد الواح==
==تعداد الواح==
تورات به صراحت این الواح را دو لوح معرفی می‌کند: «دو لوح ده فرمان».<ref>تورات، سِفر خروج،‌ باب ۳۲، آیه ۱۵.</ref>
تورات به صراحت این الواح را دو لوح معرفی می‌کند: «دو لوح ده فرمان».<ref>تورات، سِفر خروج،‌ باب ۳۲، آیه ۱۵.</ref>
قرآن تنها تعبیر به الواح می‌کند و اشاره‌ای به تعداد این الواح ندارد. در نتیجه اقوال مختلفی میان مفسران در تعداد این الواح وجود دارد و البته برخی دلالت کلمه الواح بر دو لوح را جائز دانسته‌اند.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج ۹، ص۱۶۴.</ref>
قرآن تنها تعبیر به الواح دارد و اشاره‌ای به تعداد این الواح نمی‌کند. در نتیجه اقوال مختلفی میان مفسران در تعداد این الواح وجود دارد و البته برخی دلالت کلمه الواح بر دو لوح را جائز دانسته‌اند.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج ۹، ص۱۶۴.</ref>


==الواح اول==
==الواح اول==
[[حضرت موسی(ع)]] به مدت چهل روز در [[طور سیناء]] بود.<ref>سوره بقره، آیه۵۱.</ref> در زمان برگشت الواح که وحی بر آن نوشته شده بود را آورد. اما با دیدن [[سامری|گوساله پرستی]] [[بنی‌اسرائیل]]، عصبانی گشته و الواح را به زمین انداخت.<ref>سوره اعراف، آیه۱۵۰.</ref> و بر اثر آن، الواح شکست.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۸۸.</ref>
[[حضرت موسی(ع)]] به مدت چهل روز در [[طور سیناء]] بود.<ref>سوره بقره، آیه۵۱.</ref> در زمان برگشت الواح که وحی بر آن نوشته شده بود را آورد. اما با دیدن [[سامری|گوساله پرستی]] [[بنی‌اسرائیل]]، عصبانی گشته و الواح را به زمین انداخت.<ref>سوره اعراف، آیه۱۵۰.</ref> و الواح شکست.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۸۸.</ref> برخی مفسران معتقدند علت شکستن الواح توسط موسی(ع) عصبانیت از گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل بوده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۴۴.</ref>
برخی مفسران معتقدند علت شکستن الواح توسط موسی(ع) عصبانیت از گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل بوده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۴۴.</ref>


تورات این واقعه را چنین نقل می‌کند: «موقعی که به اردوگاه نزدیک شد چنین اتفاق افتاد که آن گوساله و پایکوبی (مردم) را مشاهده نمود. خشم مُشه (موسی) برافروخته شد آن لوحها را از دستان خود انداخت و آنها را در دامنۀ آن کوه شکست».<ref>تورات،‌ سِفر خروج، باب ۳۲، آیه۱۹</ref>
تورات این واقعه را چنین نقل می‌کند: «موقعی که به اردوگاه نزدیک شد چنین اتفاق افتاد که آن گوساله و پایکوبی (مردم) را مشاهده نمود. خشم مُشه (موسی) برافروخته شد آن لوحها را از دستان خود انداخت و آنها را در دامنۀ آن کوه شکست».<ref>تورات،‌ سِفر خروج، باب ۳۲، آیه۱۹</ref>
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش