قصص القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

قصص القرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۴۴

۲٬۱۸۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۷

جز

←‏ویژگی‌های داستان‌پردازی قرآن: افزودن مطلب

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۳۲۷

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 ==ویژگی‌های داستان‌پردازی قرآن==
+داستان‌های قرآن بر طبق روش‌های معمولا داستان‌نویسی و رمان‌نویسی نوشته نشده است.<ref>حسینی، ریخت‌شناسی قصه‌های قرآن، ۱۳۸۲، ص۶۷.</ref> [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] نوشته است: داستان‌های قرآن به جزئیاتی چون نَسب اشخاص و زمان و مکان وقوع رویدادها و دیگر ویژگی‌هایی که برای مورخان و رمان‌نویسان مهم است، نمی‌پردازد و تنها آنچه را که در جهت هدف قرآن یعنی هدایت است، ذکر می‌کند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، ص۶۴، به نقل از: حسینی، ریخت‌شناسی قصه‌های قرآن، ۱۳۸۲، ص۶۷.</ref>
 برای داستان‌های [[قرآن]]، به لحاظ محتوایی و ساختاری، ویژگی‌هایی ذکر شده است. برخی از ویژگی‌های محتوایی داستان‌های قرآن را واقعی‌بودن، هدف‌مندی و پیام‌داشتن، ذکر معجزات و امور خارق‌العاده و وجود تیپ‌های متفاوت شخصیتی در داستان‌ها دانسته‌اند.<ref>سنگری، محمدرضا، هدف ها و شیوه های داستان‌پردازی در قرآن، ۱۳۸۴ش، ص۴-۷.</ref>
 گفته‌اند: قرآن در داستان‌نویسی به لحاظ ساختاری، از شیوه خاص پیروی نکرده و داستان‌ها را با اسلوب‌های متنوعی بیان کرده است.<ref>صادق‌پور، نگاهی به ویژگی‌های ساختاری داستان‌های قرآن، ۱۳۷۶ش، ص۲۷۴.</ref>
 در برخی از داستان‌های قرآن، مانند داستان [[اصحاب کهف]]، در آغاز چکیده‌ای از داستان ارائه شده و سپس تمام آن به صورت مفصل آمده است. در برخی از داستان‌ها مانند داستان [[حضرت موسی|موسی]] و فرعون، سرانجامِ داستان در ابتدای آن بیان شده و پس از آن، داستان از آغاز تا پایان، بیان شده است. برخی از داستان‌های قرآن هم مانند داستان ولادت [[حضرت عیسی]]،  به صورت ناگهانی و بدون مقدمه آغاز شده و تا پایان پیش رفته است.<ref>صادق‌پور، نگاهی به ویژگی‌های ساختاری داستان‌های قرآن، ۱۳۷۶ش، ص۲۷۵-۲۷۹.</ref>
+برخی از ویژگی‌های عمومی داستان‌های قرآن، به شرح زیر است:
+*در قرآن بخش‌‌هایی از داستان که نقش مهمی در راستای هدف قرآن دارند، برجسته می‌شود و از آنها به تفصیل گفتگو می‌شود.
+*شخصیت‌های داستان‌های قرآن، به صورت زنده و مجسّم دربرابر مخاطب ظهور می‌کنند.
+*در داستان‌های قرآن جمله معترضه، به صورت فراوان به کار رفته است.
+* شیوه گفتگوی طرفینی به‌ویژه گفتگو میان دو شخصیت متضاد، از شیوه‌های رایج داستان‌های قرآن است.
+*داستان‌ها غالبا از شخصیت‌های کمی تشکیل شده است. بیشتر آنها بر ساختار سه‌گانهٔ خدا، پیامبر و قوم پیامبر، استوار است.
+*داستان‌ها دوره زمانی وقوع رویدادها را بیان نمی‌کند.
+*داستان‌ها، معمولاً  با بیان سرانجام داستان و نتیجه‌گیریِ صریح، پایان می‌یابد.<ref>معموری، تحلیل ساختار روایت در قرآن،  ۱۳۹۲ش، ص۶۶و۶۷. </ref>
 ==موضوعات داستان‌های قرآن==