قصص القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قِصَصُ القرآن'''، داستان‌های [[قرآن]]. نزدیک به یک سوم [[آیه|آیات]] قرآن، داستان‌هایی درباره پیشینیان و نیز رویدادهای دوره نزول قرآن است. علت استفاده فراوان قرآن از داستان را ظرفیت بالای داستان در تأثیرگذاری بر اندیشه و روح انسان دانسته‌اند. قرآن خود، هدف از بیان داستان‌‌ها را درس‌گرفتن انسان‌ها معرفی کرده و در آیات فراوانی، به تأمل در سرگذشت پیشینیان، سفارش کرده است.

[[قرآن]] تأکید فراوانی بر استفاده از قالب داستان، برای ارائه معارف، دارد. نزدیک به یک سوم [[آیه|آیات]] قرآن، درباره داستان‌هاى پیشینیان و نیز رویدادهای دوره نزول قرآن است. در قرآن جهان آخرت نیز در قالب داستان ترسیم شده است.<ref>مرویان، اهداف تربیتى در قصّه‏‌هاى قرآن، ۱۳۸۴ش، ص۲۰۱.</ref><ref>بلاغی، قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۱۳-۱۵.</ref>

*اهداف شناختى: بیان باورهای دینی مانند ضرورت دین و نبوت؛

*اهداف اخلاقى و تربیتى: معرفى الگو مانند معرفی [[پیامبر(ص)]] و حضرت ابراهیم و کسانی که با او ایمان آوردند، معرفى شیطان به عنوان عامل مهم در انحراف انسان، بیان ارزش‌های مهم اخلاقی.<ref>مرویان، اهداف تربیتى در قصّه‏‌هاى قرآن، ۱۳۸۴ش، ص۲۰۱-۲۰۷.</ref>

داستان‌های قرآن بر طبق روش‌های معمولا داستان‌نویسی و رمان‌نویسی نوشته نشده است.<ref>حسینی، ریخت‌شناسی قصه‌های قرآن، ۱۳۸۲، ص۶۷.</ref> [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] نوشته است: داستان‌های قرآن به جزئیاتی چون نَسب اشخاص و زمان و مکان وقوع رویدادها و دیگر ویژگی‌هایی که برای مورخان و رمان‌نویسان مهم است، نمی‌پردازد و تنها آنچه را که در جهت هدف قرآن یعنی هدایت است، ذکر می‌کند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، ص۶۴، به نقل از: حسینی، ریخت‌شناسی قصه‌های قرآن، ۱۳۸۲، ص۶۷.</ref>

قصص القرآن یکی از دلچسب‌ترین مباحث علوم قرآنی است و کتاب‌های فراوانی درباره آن نوشته شده است.<ref>صادق‌پور، کتابشناسی قصه‌های قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۳۰۶و۳۰۷.</ref> این کتاب‌ها غالباً قصص القرآن نامیده می‌شوند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

*داستان پیامبران از علی موسوی گرمارودی.

* سنگری، محمدرضا، «هدف‌ها و شیوه‌های داستان‌پردازی در قرآن»، آموزش قرآن، ش۸، ۱۳۸۴ش.  

*م.خراسانی، مهدی، «راهنمای پژوهش در داستان‌های قرآن»، آینه پژوهش، ش۱۵، ۱۳۷۱ش،