عصمت: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره منشأ عصمت و عامل مصونیت معصوم از گناه و خطا دیدگاه‌های گوناگونی ارائه شده است که برخی از آنها عبارتند از: لطف الهی، علم ویژه، اراده و انتخاب، مجموع عوامل  طبیعی، انسانی و الهی. گفته شده متکلمان و حکما [[اجماع|اتفاق نظر]] دارند که عصمت با اختیار سازگار و معصوم بر انجام معصیت توانا است. ازاین‌رو،‌ مستحق مدح و پاداش است.

اعتقاد به [[عصمت پیامبران]] و [[امامان شیعه]]، از آموزه‌ها و باورهای اساسی [[شیعه]] است؛ البته در مورد گستره عصمت اختلاف نظر وجود دارد. عصمت پیامبران از [[شرک]] و [[کفر]]، عصمت در دریافت و ابلاغ [[وحی]] و عصمت از گناهان عمدی پس از [[نبوت]] را همه متکلمان مسلمان پذیرفته‌اند. علمای امامیه امامان شیعه(ع) را از هر گونه [[گناهان کبیره|گناه کبیره]] و صغیره و از هرگونه خطا و اشتباه در تمام طول عمر،‌ معصوم می‌دانند. به گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]، شیعیان اجماع دارند که همه [[فرشته|فرشته‌ها]] از هرگونه گناه کبیره و صغیره معصوم هستند.

برخی معتقدند اندیشه عصمت در منابع اولیه اسلامی وجود نداشت و بدعتی است که از اهل کتاب، ایران باستان، تصوف یا آموزه‌های [[زرتشت|زرتشتی]] وارد تعالیم اسلامی شده است. در پاسخ گفته شده اعتقاد به عصمت در میان مسلمانان صدر اسلام رایج بوده و ریشه در تعالیم [[قرآن]] و [[پیامبر اسلام(ص)]] دارد.