احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِحیا''' یا '''شب‌زنده‌داری'''<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۱۴۹۳.</ref> (''یعنی شب را به دعا و عبادت گذراندن'') یکی از سنت‌های مهم در میان [[مسلمان|مسلمانان]] است.

به گفته اکثر [[تفسیر|مفسّران]]، از [[سوره مزمل]] به‌دست می‌آید که در ابتدای [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]] [[واجب]] بوده و [[مسلمانان]] در کنار پیامبر، آن‌ را به‌جای می‌آوردند. به نظر اغلب [[فقه|فقها]] و مفسران و طبق آیات یک تا سه همین سوره، پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای آن را گرفت.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۷۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۱۶۱.</ref>