احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

اِحیا در اصطلاح خاص، به‌معنای شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در شب‌های خاصی از سال است که مهم‌ترین آن‌ها، [[شب قدر]] (شب‌های [[۱۹ رمضان|نوزده]]، [[۲۱ رمضان|بیست و یکم]] و [[۲۳ رمضان|بیست و سوم]] [[ماه رمضان]]) است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ۱۳۷۷ش، ج۹، ص۱۴۱۰۹.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی (ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>

==پانویس==

==منابع==

{{ستون-شروع}}

* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، مؤسسه لغت‌نامه دهخدا، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش.

{{پایان}}

==پیوند به بیرون==