خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول| عنوان = امام صادق(ع)|:«پیش از قیام قائم، پنج نشانة حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف به بیداء.»|تاریخ بایگانی|| منبع = شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان [[مکه]] و [[مدینه]]) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان(عج) عازم مکه شده است. این حادثه در روایات [[شیعه]] از نشانه‌های [[ظهور]] معرفی شده است.،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> بر اساس روایتی که از [[امام صادق(ع)]] نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  

روایات اهل سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‎‌دهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>

بر پایه روایتی که از امام محمد باقر(ع) نقل شده است سفیانی گروهی را به مدینه روانه می‌کند و [[مهدی]] از آنجا به مکه می‌رود. خبر به فرمانده سپاه سفیانی می‌رسد که مهدی(عج) به سوی مکه رفته است. او لشکری به تعقیب امام می‌فرستد هنگامی که سپاه [[سفیانی]] وارد سرزمین [[بیداء]] می‌شوند منادی از آسمان ندا می‌کند: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین می‌روند.»<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، ح۶۷.</ref>

خسف بیداء پس از [[ظهور]] و قبل از قیام [[امام زمان]] اتفاق می‌افتد. بعضی [[روایات]] زمان این اتفاق را پس از ظهور معرفی کرده و برخی دیگر آن را پس از بیعت یاران خاص امام مهدی(عج) دانسته‌اند.