اصول مذهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

اصول مذهب شیعه، به اصل‌های پنجگانه‌ای (توحید، نبوت، معاد، امامت و عدل) گفته می‌شود که اعتقاد داشتن به همه آنها با هم، باعث می‌شود فرد شیعه محسوب شود و اعتقاد نداشتن به هر کدام از آنها، او را از دایره تشیع خارج می‌کند. البته سه اصل توحید، نبوت و معاد از [[اصول دین]] هستند که باور نداشتن به هر کدام از آنها موجب خروج از دین اسلام و [[کفر]] نیز می‌گردد.<ref>میرزای‌ قمی‌، اصول‌ دین‌، ص۵.</ref>

باور به اینکه تمام کارهای خدا، در دنیا و آخرت از روى حكمت و مصلحت است. عدلیه (شیعه و معتزله) معتقدند عمل خداوند بر اساس حسن و قبح عقلی و انجام ندادن هرگونه قبیحی (هر چیزی که عقل از آن تنفر داشته باشد) است چراكه افعال، صرف‌نظر از انتسابشان به خدا، متّصف به حسن و قبح مى‌شوند و عقل انسان هم می‌تواند تا حدودى جهت حسن و قبح آنها را درك كند. در مقابل، اشاعره معتقدند هرآنچه از خداوند صادر شود، نیکو است حتی اگر ظلم باشد. آنان به جهت اعتقاد به حسن و قبح شرعی معتقدند عمل خداوند ملاک عدل است.

 

عدل اگر چه از صفات خداوند است و توحید شامل آن می‌شود{{مدرک}} اما به گفته [[مصباح یزدی]]، به خاطر اهمیتی که در [[علم کلام]] دارد از اصول عقاید و مشخصات مذهب کلامی شیعه و معتزله محسوب می‌شود.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقائد، ص۱۶۱.</ref>