نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نجاست سگ '''به نجس بودن سگ و همه اجزای آن اشاره دارد. سگ [[عین نجس]] است که با هیچ یک از [[مطهرات]] جز استحاله [[پاک]] نمی‌شود. همچنین خرید و فروش آن، به جز سگ شکاری و سگ نگهبان حرام است. استفاده از پوست سگ برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به [[طهارت]] نیاز دارد جایز نیست. ظرفی را که با دهان سگ تماس داشته باید [[خاک‌مال]] کرد. نگه‌داشتن سگ در منزل [[کراهت]] دارد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود.

نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزائی که در آنها بی روح مانند مو، پنجه،‌ ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref> مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> البته [[سید مرتضی]] از فقهای شیعه معتقد است که موی سگ و خوک به جهت این‌که از اجزای بی‌روح هستند؛ نجس نیستند.<ref>سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۱۰۰.</ref> به گفته [[محمدحسن نجفی]] فتوای سید مرتضی برخلاف نظر دیگر فقیهان شیعه است.<ref>نجفی، جواهر الكلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۳۱.</ref> البته [[مالک بن انس]] از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت| فقهای چهارگانه اهل‌سنت]] سگ و خوک را پاک دانسته است.<ref>ابن‌الجلاب، التفريع في فقه الإمام مالك بن أنس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref>

==خاکمالی کردن==

ظرفی که با دهان سگ تماس پیدا کرده، برای پاک کردنش، باید [[تعفیر|خاک‌مال]] شود و سپس با [[آب قلیل]] یا [[آب کر|کر]] شسته شود.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۰۱.</ref>و بدون خاکمالی کردن با شیوه دیگری پاک نمی‌شود.<ref> شیخ انصاری، صراط النجاة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲؛ بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۰۴؛ امام خمینی، توضیح‌المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۰۱.</ref>  

== حکم خرید و فروش==

به نظر [[فقها]] خرید و فروش سگ حرام است چرا که عین نجاست ارزش مالی ندارد و نمی‌توان آن را خرید و فروش کرد.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۵۴-۵۷؛ مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> این حکم مختص سگ ولگرد است<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷؛ بهبهانی، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی، ۱۳۱۰، ص۱۷-۱۸؛ نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷.</ref> و سگ شکاری و سگ نگهبان به جهت منافعی که دارند از این حکم استثناء شده‌اند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref>  

== نگهداری سگ در خانه==

برخی از فقها معتقدند که نگهداری سگ در منزل مناسب شأن [[مسلمانان]] نیست و از جهات شرعی مشکلات زیادی ایجاد می‌کند.<ref> مکارم، استفائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۶.</ref> عده‌ای دیگر، نگهداشتن سگ در منزل را [[مکروه]] دانسته‌اند.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۴، ص۵۷۴.</ref> به فتوای فقیهان تمیز کردن و واکسن زدن به سگ باعث طهارت آن نمی‌شود چرا که دلیلی برای اینکه نجاست سگ به خاطر ولگرد بودن و کثیف بودنش باشد، وجود ندارد.<ref>موسوی گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۹.</ref>

*به نظر فتوای فقیهان شیعه حکم نجاست سگ مختص سگی است که در خشکی زندگی می‌کند و شامل سگ آبی نمی‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷؛ مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸؛ وحید خراسانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۸ق، ص۲۴؛ سبحانی تبریزی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۱۲۷.</ref>  

*خوردن و آشامیدن از ظرفی که با پوست سگ ساخته شده، [[حرام]] است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> همچنین  به گفته فقیهان نباید از چنین ظرفی، برای کارهایی که [[طهارت]] در آن لازم است، مانند [[وضو]] و [[غسل]] استفاده کرد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> بسیاری از فقها معتقدند؛ که از چرم سگ و خوک حتی برای کارهای غیر از خوردن و آشامیدن نیز نباید استفاده کرد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref>

* سگ عین نجاست است، از این‌رو فقط با [[استحاله |استحاله]]{{یادداشت|استحاله یعنی تبدیل شدن حقیقت و ماهیت یک چیز به چیز دیگر، مانند سوختن چوب نجس و خاکستر شدن آن}} پاک می‌شود و با دیگر [[مطهرات]] پاک نمی‌شود.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref>

* بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل‌، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی(با تعلیقات میرزای شیرازی)، تهران، حاج شیخ رضا تاجر تهرانی، ۱۳۱۰ق.

* بهجت، محمدتقی، استفتائات، قم، دفتر حضرت آیت‌الله بهجت، ۱۴۲۸ق.

* موسوی گلپایگانی، سید محمدرضا، مجمع المسائل، قم،‌دار القرآن الکریم، ۱۴۰۹ق.

* نراقی، ملامحمدمهدی بن ابی ذر‌، أنیس التجار(محشّٰی)، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم‌، ۱۴۲۵ق.

*‌ نجفی، محمدحسن، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام‌،  محقق: عباس قوچانى، على آخوندى‌، بیروت، دارإحياء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.