اماکن تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

شهرهای مکه و مدینه، و نیز مسجد کوفه و حرم امام حسین(ع) را از اماکن تخییر شمرده‌اند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۳۶۶.</ref> شیخ طوسی گفته است که بنابر برخی روایات{{یادداشت|أن يتمّم الصّلاة في حرم اللّٰه، و في حرم رسوله، و في حرم أمير المؤمنين، و في حرم الحسين، عليهم أجمعين السّلام.}} حکم تخییر تمام شهر کوفه<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref> و نجف<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۴۱.</ref>را نیز در برمی‌گیرد. برخی از فقها نیز شهر کوفه را از اماکن تخییر دانسته‌اند.{{مدرک}} و برخی دیگر آن را در مکه و مدینه به مسجد الحرام و مسجد النبی منحصر کرده‌اند.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۲؛ علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۳۸.</ref>

به [[سید مرتضی]] و ابن جنید نسبت داده‌اند که حکم تخییر و استحباب تمام خواندن نماز را نزد قبر همه امامان معصوم جاری می‌دانسته‌اند، صاحب جواهر گفته است نصی بر ادعای سید مرتضی و ابن جنید وجود ندارد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۳۳۹.</ref>

*فقهای شیعه درباره اینکه آیا نافله نمازهای نماز ظهر و عصر در اماکن تخییر از مسافر برداشته شده یا خیر؟ اختلاف‌نظر دارند.<ref>همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۶۳.</ref> شهید اول خواندن آن را مستحب می‌داند.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ج۴، ص۳۳۵.</ref> برخی دیگر برداشتن شدن نافله را موافق با [[احتیاط]] می‌دانند.<ref>همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۶۴.</ref>