اماکن تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

مشهور فقهای شیعه، شهرهای مکه و مدینه، و نیز مسجد کوفه و حرم امام حسین(ع) را از اماکن تخییر شمرده‌اند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref> شیخ طوسی گفته است که بنا برخی روایات{{یادداشت|أن يتمّم الصّلاة في حرم اللّٰه، و في حرم رسوله، و في حرم أمير المؤمنين، و في حرم الحسين، عليهم أجمعين السّلام.}} حکم تخییر تمام شهرهای کوفه<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref> و نجف<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۴۱.</ref>را در برمی‌گیرد. برخی از فقها نیز شهر کوفه را از اماکن تخییر دانسته‌اند.{{مدرک}} و برخی دیگر آن را در مکه و مدینه به مسجد الحرام و مسجد النبی منحصر کرده‌اند.{{مدرک}}

حکم تخییر اختصاص به نماز دارد و [[روزه]] را دربر نمی‌گیرد.

*فقهای شیعه درباره اینکه آیا نافله نمازهای نماز ظهر و عصر در اماکن تخییر از مسافر برداشته شده یا خیر؟ اختلاف‌نظر دارند.<ref>همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۶۳.</ref> شهید اول خواندن آن را مستحب می‌داند.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ج۴، ص۳۳۵.</ref> برخی قول به برداشتن شدن نافله را موافق با [[احتیاط]] می‌دانند.<ref>همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۶۴.</ref>

همچنین بیشتر فقها شکسته خواندن نمازی که از مسافر در اماکن تخییر [[قضا]] می‌شود را موافق با احتیاط دانسته‌اند اگر چه برخی تخییر را نیز احتمال داده‌اند.<ref>یزدی طباطبایی، العروة الوثقی (المحشّٰی)، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۶۲-۶۳؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۴.</ref>