Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۱
ویرایش
(←شرور ابلیس، نمایانگر خیرات در عالم است: ابرابزار) |
(←ابلیس، مصداقی از امتحان الهی: ابرابزار) |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
چرا که لازمه فعلیت یافتن اختیار، وجود دعوت کنندگان به راه سعادت و راه شقاوت است. تا انسان با در نظر گرفتن نتیجه بر طبق هرکدام که خواست عمل کند. <ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۲، ص ۲۴۰</ref> | چرا که لازمه فعلیت یافتن اختیار، وجود دعوت کنندگان به راه سعادت و راه شقاوت است. تا انسان با در نظر گرفتن نتیجه بر طبق هرکدام که خواست عمل کند. <ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۲، ص ۲۴۰</ref> | ||
=== شیطان، عامل رسیدن انسانها به کمال وجودی === | |||
طبق این دیدگاه، تکامل، نتیجه تقابل و تضاد است<ref>مجموعهآثاراستادشهیدمطهری، ج ۱، ص ۱۸۰</ref> و مبارزه مداوم و پیچیده انسانها با موجودی هوشیار، کینهتوز، حیلهگر و پر قدرت به نام ابلیس نیز سبب به فعلیّت رسیدن استعدادها و در نتیجه کمال روحی انسان میشود. <ref>عبدالله جوادی آملی، حماسه و عرفان، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۴ ش، چاپ پنجم، ص ۱۰۶. متن سخنرانیهای علامه طهرانی، ص ۱۲</ref> | |||
وجود شیطانی به شر و [[گناه|معصیت]] فرامیخواند، از ارکان نظام جهان انسانی است و منافاتی با اختیار انسانها ندارد بلکه برای تحقق سعادت نوع انسانی آفریده شده تا در پرتو او کمال و رشد اختیاری انسانها دستیافتنی باشد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۳۸.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]، فیلسوف و مفسِّر معاصر، خلق ابلیس را نشانه رحمت خدا میداند چرا که اگر شيطان خلق نمیشد [[وسوسه|وسوسهای]] نمیبود و جنگ درونی وجود نمیداشت و سالک فرصت [[جهاد اکبر]] نمییافت.<ref>جوادی آملی، حماسه و عرفان، ۱۳۸۴ش، ص ۱۰۶.</ref> | وجود شیطانی به شر و [[گناه|معصیت]] فرامیخواند، از ارکان نظام جهان انسانی است و منافاتی با اختیار انسانها ندارد بلکه برای تحقق سعادت نوع انسانی آفریده شده تا در پرتو او کمال و رشد اختیاری انسانها دستیافتنی باشد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۳۸.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]، فیلسوف و مفسِّر معاصر، خلق ابلیس را نشانه رحمت خدا میداند چرا که اگر شيطان خلق نمیشد [[وسوسه|وسوسهای]] نمیبود و جنگ درونی وجود نمیداشت و سالک فرصت [[جهاد اکبر]] نمییافت.<ref>جوادی آملی، حماسه و عرفان، ۱۳۸۴ش، ص ۱۰۶.</ref> |