ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

===شرور ابلیس، نمایانگر خیرات در عالم است===

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷.</ref>، [[مرتضی مطهری]]<ref>ر.ک. مجموعه‌آثاراستادشهیدمطهری، ج ۴، ص ۲۷۹ و ج ۱، ص ۱۶۸</ref> و [[سید محمدحسین حسینی طهرانی|علامه طهرانی]]، <ref>طهرانی، متن سخنرانیهای علامه طهرانی، ص ۱۲</ref> در یک رویکرد معرفت شناسانه، شرور ناشی از ابلیس را برای فهم حقیقت خیرات ضروری دانسته و بر این باورند که برکات بسیاری از وجود شیطان در نظام خلقت از این بابت حاصل شده‌است. تا جایی که علامه طباطبایی او را از ارکان نظام علام بشریت دانسته‌است که به بدون او سعادتی نیز قابل تصور نیست. <ref>طباطبایی، ترجمه المیزان، ج ۸، ص ۴۵</ref>

وجود شیطانی به شر و [[گناه|معصیت]] فرامی‌خواند، از ارکان نظام جهان انسانی است و منافاتی با اختیار انسان‌ها ندارد بلکه برای تحقق سعادت نوع انسانی آفریده شده تا در پرتو او کمال و رشد اختیاری انسان‌ها دست‌یافتنی باشد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۳۸.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]، فیلسوف و مفسِّر معاصر، خلق ابلیس را نشانه رحمت خدا می‌داند چرا که اگر شيطان خلق نمی‌شد [[وسوسه|وسوسه‌ای]] نمی‌بود و جنگ درونی وجود نمی‌‌داشت و سالک فرصت [[جهاد اکبر]] نمی‌یافت.<ref>جوادی آملی، حماسه و عرفان، ۱۳۸۴ش، ص ۱۰۶.</ref>