Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۲
ویرایش
ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها
←شیطان، عامل رسیدن انسان‌ها به کمال وجودی: ابرابزار
(←ابلیس، مصداقی از امتحان الهی: ابرابزار) |
(←شیطان، عامل رسیدن انسان‌ها به کمال وجودی: ابرابزار) |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
=== شیطان، عامل رسیدن انسان‌ها به کمال وجودی === | === شیطان، عامل رسیدن انسان‌ها به کمال وجودی === | ||
طبق این دیدگاه، تکامل، نتیجه تقابل و تضاد است<ref>مجموعه‌آثاراستادشهیدمطهری، ج ۱، ص ۱۸۰</ref> و مبارزه مداوم و پیچیده انسان‌ها با موجودی هوشیار، کینه‌توز، حیله‌گر و پر قدرت به نام ابلیس نیز سبب به فعلیّت رسیدن استعدادها و در نتیجه کمال روحی انسان می‌شود. <ref>عبدالله جوادی آملی، حماسه و عرفان، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۴ ش، چاپ پنجم، ص ۱۰۶. متن سخنرانیهای علامه طهرانی، | طبق این دیدگاه، تکامل، نتیجه تقابل و تضاد است<ref>مجموعه‌آثاراستادشهیدمطهری، ج ۱، ص ۱۸۰</ref> و مبارزه مداوم و پیچیده انسان‌ها با موجودی هوشیار، کینه‌توز، حیله‌گر و پر قدرت به نام ابلیس نیز سبب به فعلیّت رسیدن استعدادها و در نتیجه کمال روحی انسان می‌شود. <ref>عبدالله جوادی آملی، حماسه و عرفان، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۴ ش، چاپ پنجم، ص ۱۰۶. طهرانی، متن سخنرانیهای علامه طهرانی، ص۱۲</ref> | ||
=== شیطان کَلبِ معلَّم است === | |||
در روایت شیعی، شیطان به سگی تشبیه شده که بی‌اذن صاحب خانه به کسی آسیب نمی‌رساند<ref>اَللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِک وَ اکبِتْهُ بِدُءوبِنَا فِی مَحَبَّتِک - پروردگارا، ابلیس را همچون سگی که در برابر سنگ و عصا رانده شود، از محراب عبادت ما بران و بر سعی ما در راه محبت خود بیفزای. الصحیفة السجادیة، قم، نشر الهادی، ۱۴۱۸ ق، چاپ اول، ص۸۶</ref> | |||
[[حسن حسن‌زاده | و از این رو خداوند در قرآن کریم نیز ارسال ابلیس به سوی کافران را به خود نسبت می‌دهد. <ref>سوره مریم، آیه ۸۳ «أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطینَ عَلَی الْکافِرینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا} مگر ندیدی که ما شیطانها را به سوی کافران فرستادیم تا به سختی تحریکشان کنند.»</ref> | ||
[[عبدالله جوادی آملی]] مفسر و فیلسوف شیعه، جایگاه ابلیس را همچون سگ تربیت شده‌ای می‌داند که وظیفه او، در اینکه پارس کند، تعقیب کند، گاز بگیرد یا بکشد، نسبت به افراد مختلف مشخص است. وظیفه او نسبت به بعضی انسان‌ها وسوسه، نسبت به برخی امر و نسبت به بعضی دیگر سلطه و ولایت است. <ref>عبدالله جوادی آملی، تفسیر تسنیم، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۷۸ ش، ج ۸، ص ۵۰۶</ref> | |||
[[حسن حسن‌زاده آملی]] نیز از آن جهت که همه چیز در نظام هستی، آیت و نشانه الهی بوده و مظهرِ اسمی از اسماء خداوند به حساب می‌آید، ابلیس را نیز مظهر اسم مضلّ الهی دانسته‌است.<ref>حسن‌زاده آملی، هزار و یک کلمه، ۱۳۸۱ش، ج ۴، ص۲۱۶- حسن‌زاده، اتحاد عاقل به معقول، ۱۳۶۶ش، ص۳۶۸</ref> | |||
==فرجام ابلیس و «وقت المعلوم» == | ==فرجام ابلیس و «وقت المعلوم» == | ||