بغی: تفاوت میان نسخه‌ها

==دیدگاه اهل‌سنت==

برخی از دیدگاه‌های [[اهل سنت و جماعت|اهل‎‌سنت]] درباره مفهوم بغی و احکام آن عبارت‌اند از:

* برخی از حنفیان، بغی را به خروج از اطاعت از [[امامت|امام]] تعریف کرده‌اند؛<ref>عوده، عبدالقادر، التشریع الجنایی الاسلامی، بی‌تا، ج۲، ص۶۷۳.</ref> در فقه مالکی و [[شافعی]]، علاوه بر خروج بر امام، ندادن حق به امام را مصداق بغی دانسته‌اند؛<ref>عودة، التشریع الجنایی الاسلامی، ج۲، بی‌تا، ص۶۷۳.</ref> چنان‌که ابن‌عربی جنگ با مانعان [[زکات]] در زمان [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|خلیفه اول]] را نبرد با اهل‌بغی شمرده است.<ref>ابن‌عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق ج۴، ص۱۷۲۱. </ref>

* از دیدگاه فقهای اهل‌سنت، به‌جز حنفیان، منظور از جنگ با اهل‌بغی، دفع شرّ باغیان است. بنابراین اسیران‌ و فراریانشان کشته و تعقیب نمی‌شوند و اموالشان، تا هنگامی که باغی‌اند، نزد امام نگهداری می‌شود.<ref>ابن‌عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۷۲۰-۱۷۲۳؛ زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلته، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۱۴۳-۱۴۶.</ref>{{سخ}}