سنائی غزنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

سنائی در برخی از اشعارش از [[اهل بیت]] سخن گفته و آنان را مدح کرده است؛ ازاین‌رو برخی او را [[شیعه]] دانسته‌اند. [[محمدعلی مدرس تبریزی|مدرس تبریزی]] مؤلف [[ریحانة الادب (کتاب)|ریحانة الأدب]]، دو کتاب [[حدیقة الحقیقة و شریعة الطریقة|حدیقة الحقیقة]] و دیوان قصائد سنائی را شامل اشعاری می‌داند که بر شیعه بودنِ سنائی دلالت صریح دارند.<ref>مدرس،‌ ریحانة الأدب، ۱۳۶۹ش،‌ ج۳، ص۸۵.</ref> [[شیخ عباس قمی]] در [[الکنی و الالقاب (کتاب)|الکِنیٰ و الأَلقاب]] با استناد به شعری از سنائی که در آن از خلافت [[امام علی علیه‌السلام|علی]](ع) پس از [[عثمان بن عفان|عثمان]] با عبارت «زَهَقَ الباطل است و جاءَ الحق» (باطل نابود شد و حق آمد) یاد شده، نوشته است: او شیعه بوده و [[تقیه]] می‌کرده است.<ref>قمی، الکنی و الألقاب، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۳۲۳.</ref> همچنین [[افندی اصفهانی|افندی]] در کتاب [[ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب)|ریاض العلماء و حیاض الفضلاء]]، با استناد به ابیاتی از او که در آنها به [[خطبه غدیر|حدیث غدیر]] اشاره شده، سنائی را شیعه دانسته است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۷، ص۷۷.</ref><br />

سنائی در دیگر اشعارش هم به مدح [[امام علی]](ع)<ref>سنائی، دیوان حکیم سنائی غزنوی،‌ ۱۳۸۱ش، ص۲۸۹.</ref>، [[حضرت زهرا]](س)،<ref>سنائی، دیوان حکیم سنائی غزنوی،‌ ۱۳۸۱ش، ص۲۸۹.</ref> [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]]<ref>سنائی، دیوان حکیم سنائی غزنوی،‌ ۱۳۸۱ش، ص۲۸۹.</ref> و [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]]<ref>سنائی، دیوان حکیم سنائی غزنوی،‌ ۱۳۸۱ش، ص۲۸۹.</ref> پرداخته است. کتاب «مدایح رضوی در شعر فارسی»،‌ قصیده‌ای از سنائی در مدح امام رضا(ع) را قدیمی‌ترین قصیده فارسی موجود در مدح امام رضا دانسته است.<ref>احمدی بیرجندی، مدایح رضوی در شعر فارسی، ۱۳۷۷ش، ص۲۷.</ref> رسول جعفریان معتقد است اشعار حدیقة الحقیقة ـ کتاب سنائی ـ اظهار نظر درباره مذهب سنائی را مشکل می‌سازد، چرا که دیدگاهی [[وحدت شیعه و سنی|وحدت‌گرایانه]] را بروز می‌دهد و به ستایش از پیامبر(ص)، [[خلفای سه‌گانه]]، امام علی(ع)، [[امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن(ع)]]، امام حسین(ع)، [[ابوحنیفه]] و [[شافعی]] می‌پردازد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۷ش، ص۶۰۴.</ref>