کاربر ناشناس
معتزله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Saeedzamani بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
معتزله فرقه‌ای کلامی است که ابتدای سده دوم هجری قمری ایجاد شد. بر اساس داستانی مشهور نخستین رهبر این گروه واصل بن عطاء بود. او با طرح نظریه‌ای جدید درباره جایگاه مرتکب [[گناهان کبیره]] در برابر [[مرجئه]] و [[خوارج]] قرار گرفت. بر اساس نظر او مرتکب گناه کبیره نه چنان که مرجئه می‌گفتند مومن است و نه چنان که خوارج گفته‌اند کافر بلکه او [[فاسق]] است و جایگاهی بین ایمان و کفر دارد. بر اساس برخی روایات نامگذاری معتزله (که در لغت به معنای کناره‌گیری است، به این نام نیز نتیجه جدایی او از حلقه درس حسن بصری و طرح نظریه ویژه خود است.<ref>م.م. شریف، تاریخ فلسفه در اسلام، ج۱، ص۲۸۴.</ref><br /> | معتزله فرقه‌ای کلامی است که ابتدای سده دوم هجری قمری ایجاد شد. بر اساس داستانی مشهور نخستین رهبر این گروه واصل بن عطاء بود. او با طرح نظریه‌ای جدید درباره جایگاه مرتکب [[گناهان کبیره]] در برابر [[مرجئه]] و [[خوارج]] قرار گرفت. بر اساس نظر او مرتکب گناه کبیره نه چنان که مرجئه می‌گفتند مومن است و نه چنان که خوارج گفته‌اند کافر بلکه او [[فاسق]] است و جایگاهی بین ایمان و کفر دارد. بر اساس برخی روایات نامگذاری معتزله (که در لغت به معنای کناره‌گیری است، به این نام نیز نتیجه جدایی او از حلقه درس حسن بصری و طرح نظریه ویژه خود است.<ref>م.م. شریف، تاریخ فلسفه در اسلام، ج۱، ص۲۸۴.</ref><br /> | ||
برخی از نظریات، فرقه معتزله را ادامه‌دهندگان اندیشه اعتزال سیاسی دانسته است. گروهی از صحابه و تابعان که از داوری از طرف‌های درگیر در جنگ‌های عصر امام علی(ع) خودداری می‌کردند و از همراهی یک گروه کناره می‌گرفتند در منابع اسلامی با عنوان معتزله شناخته می‌شوند. از سوی دیگر معتزله همچون ادامه طبیعی [[قدریه]] دانسته شده‌اند که عقاید مشترک زیادی با معتزله داشتند. | برخی از نظریات، فرقه معتزله را ادامه‌دهندگان اندیشه اعتزال سیاسی دانسته است. گروهی از صحابه و تابعان که از داوری از طرف‌های درگیر در جنگ‌های عصر امام علی(ع) خودداری می‌کردند و از همراهی یک گروه کناره می‌گرفتند در منابع اسلامی با عنوان معتزله شناخته می‌شوند. از سوی دیگر معتزله همچون ادامه طبیعی [[قدریه]] دانسته شده‌اند که عقاید مشترک زیادی با معتزله داشتند.{{مدرک}} | ||
عصر طلایی معتزله فاصله سال‌های ۱۹۸ تا ۲۳۲ قمری بود. معتزلیان در عصر امویان و عباسیان به حیات اجتماعی خود ادامه دادند اما در دوران خلافت [[هارون الرشید]] و فرزندش [[مامون]] به اوج قدرت اجتماعی و سیاسی خود رسیدند. مامون از جریان عقل‌گرایی و معتزله حمایت کرد و این حمایت تا زمان خلاف متوکل عباسی ادامه داشت. | عصر طلایی معتزله فاصله سال‌های ۱۹۸ تا ۲۳۲ قمری بود. معتزلیان در عصر امویان و عباسیان به حیات اجتماعی خود ادامه دادند اما در دوران خلافت [[هارون الرشید]] و فرزندش [[مامون]] به اوج قدرت اجتماعی و سیاسی خود رسیدند. مامون از جریان عقل‌گرایی و معتزله حمایت کرد و این حمایت تا زمان خلاف متوکل عباسی ادامه داشت.{{مدرک}} | ||
==اندیشه‌ها و اصول فکری== | ==اندیشه‌ها و اصول فکری== | ||
{{اصلی|معتزله (اصول مذهب)}} | {{اصلی|معتزله (اصول مذهب)}} | ||
اصول بنیادین اعتقادی مذهب معتزله به اصول خمسه معروفند. این اصول پنج‌گانه عبارت‌اند از توحید صفاتی، عدل، وعد (قول به پاداش) و وعید (قول به عذاب)، منزلتی میان دو منزلت، امر به معروف و نهی از منکر. | اصول بنیادین اعتقادی مذهب معتزله به اصول خمسه معروفند. این اصول پنج‌گانه عبارت‌اند از توحید صفاتی، عدل، وعد (قول به پاداش) و وعید (قول به عذاب)، منزلتی میان دو منزلت، امر به معروف و نهی از منکر.{{مدرک}} | ||
==رابطه شیعه و معتزله== | ==رابطه شیعه و معتزله== | ||