بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از اوصاف بهشت، در قرآن کریم و روایات معصومین ذکر شده است. بهشت بر اساس قرآن، محل زندگی بعد از دنیای نیک‌بختان (الذین سُعِدوا)<ref>سوره هود، آیه ۱۰۸.</ref> است؛ باغ یا باغ‌هایی با درختان بسیار و سرسبز و سایه‌گستر،<ref>سوره رعد، آیه ۳۵؛ سوره یس، آیه ۵۶؛ سوره الرحمن، آیه ۴۸ و ۶۴؛ سوره واقعه، آیه ۳۰؛ سوره انسان، آیه ۱۴.</ref> با نهرهای روان (بر اساس تعبیر «تجری مِنْ تحتها الانهار»)،<ref>۳۵بار و برخی تعبیرات دیگر </ref> چشمه‌های جوشان و جاری<ref>سوره یس، آیه ۳۴؛ سوره ذاریات، آیه ۱۵؛ سوره الرحمن، آیه ۵۰ و ۶۶؛ سوره انسان، آیه ۶ و ۱۸؛ سوره مطففین، آیه ۲۸.</ref> و سرشار از میوه‌های مختلف،<ref>سوره ص، آیه ۵۱؛ سوره زخرف، آیه ۷۳؛ سوره دخان، آیه ۵۵.</ref> و همچنین با دمایی معتدل.<ref>سوره انسان، آیه ۱۳؛ نیز رجوع کنید به تفاسیر، از جمله طبری‌، تفسیر طبری؛ طبرسی‌، مجمع البیان؛ فخر رازی‌، تفسیر کبیر؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ذیل همین آیه.</ref>  

===مخلوق و جسمانی بودن===

در برخی از احادیث، تاکید شده است که برای هر کس، جایی در بهشت و همچنین جایی در [[دوزخ]] از پیش تعیین شده و کارهای هر فرد، به تدریج، اجزای آن مکان در بهشت یا دوزخ را تکمیل می‌کند. این احادیث، مستند موجود بودن [[بهشت]] و [[جهنم]] قرار گرفته است.<ref>رجوع کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۲۳، ۱۲۵، ۱۴۹؛ برای این بحث، با برخی تفاوت‌ها، در منابع حدیثی اهل سنّت رجوع کنید به بیهقی، شعب الایمان، ۱۴۲۱ق، ج ۱، ص ۳۴۲ و ۳۴۶؛ قرطبی، التذکرة فی احوال الموتی و امور الاخرة، ۱۴۱۰ق، ج ۲، ص ۱۶۴-۱۶۵؛ ابن‌قیم جوزیه، حادی الارواح الی بلاد الافراح، ۱۴۰۹ق، ص۴۴-۵۱.</ref>