Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در [[قرآن]] هم طلاق امر پسندیدهای نیست؛ [[قرآن]] توصیه کرده است که در صورت شکلگیری مشاجره میان زن و شوهر، خویشاوندان آنها در این زمینه پادرمیانی کنند و در صورت امکان روابط آنها را اصلاح کنند:<ref>کیانی، «طلاق در ادیان ابراهیمی»، ص۳۲.</ref> «و اگر از جدایی میان آن دو [: زن و شوهر] بیم دارید پس داوری از خانواده آن [شوهر] و داوری از خانواده آن [زن] تعیین کنید. اگر سرِ سازگاری دارند، خدا میان آن دو سازگاری خواهد داد. آری! خدا دانای آگاه است.»<ref>قرآن، سوره نساء، آیه ۳۵.</ref> | در [[قرآن]] هم طلاق امر پسندیدهای نیست؛ [[قرآن]] توصیه کرده است که در صورت شکلگیری مشاجره میان زن و شوهر، خویشاوندان آنها در این زمینه پادرمیانی کنند و در صورت امکان روابط آنها را اصلاح کنند:<ref>کیانی، «طلاق در ادیان ابراهیمی»، ص۳۲.</ref> «و اگر از جدایی میان آن دو [: زن و شوهر] بیم دارید پس داوری از خانواده آن [شوهر] و داوری از خانواده آن [زن] تعیین کنید. اگر سرِ سازگاری دارند، خدا میان آن دو سازگاری خواهد داد. آری! خدا دانای آگاه است.»<ref>قرآن، سوره نساء، آیه ۳۵.</ref> | ||
گفته شده طلاق در [[یهودیت]] مجاز و در [[مسیحیت]] ممنوع است. ممنوعیت طلاق در انجیل متّی<ref>انجیل متّی، باب ۱۹، فقره ۳-۹.</ref> به خود [[حضرت عیسی(ع)]] نسبت داده شده است.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۳۰۸.</ref> | |||
===علت مشروعیت طلاق=== | ===علت مشروعیت طلاق=== | ||
علماء مسلمان علت [[جایز]]بودن طلاق با وجود منفور بودنش در اسلام را این میدانند که ازدواج صرفا امری اعتباری و قراردادی نیست؛ بلکه پیوندی طبیعی است که برپایه علاقه و محبت طرفین ازدواج استوار میشود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۱ش، ج۱۹، ص۲۵۹، ۲۶۰.</ref> ازاینرو الزامبردار نیست؛ یعنی نمیتوان دو نفر را وادار کرد که یکدیگر را دوست داشته باشند و در کنار هم زندگی کنند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۲۶۱.</ref> | علماء مسلمان علت [[جایز]]بودن طلاق با وجود منفور بودنش در اسلام را این میدانند که ازدواج صرفا امری اعتباری و قراردادی نیست؛ بلکه پیوندی طبیعی است که برپایه علاقه و محبت طرفین ازدواج استوار میشود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۱ش، ج۱۹، ص۲۵۹، ۲۶۰.</ref> ازاینرو الزامبردار نیست؛ یعنی نمیتوان دو نفر را وادار کرد که یکدیگر را دوست داشته باشند و در کنار هم زندگی کنند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۲۶۱.</ref> |