confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ایام تشـریق.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:ایام تشـریق.jpg|بندانگشتی]] | ||
'''تَشْریقْ'''، عنوانی برای روزهای ۱۱ تا ۱۳ [[ذیحجه]]. حجگزاران بخش مهمی از مناسک [[حج]] مثل [[قربانی]] و [[رمی جمرات]] را در همین ایام انجام می دهند. به همین دلیل این ایام در فرهنگ اسلامی، آداب و جایگاهی ویژه دارند. در برخی از منابع، از ایام تشریق به عنوان یکی از عیدهای [[اسلام|اسلامی]] یاد شده است.<ref>دارمی، ج۲ص۳۷؛ ابو داوود، ج ۲ص۳۲۰؛ ترمذی، ج۳ص۱۴۳</ref> | '''تَشْریقْ'''، عنوانی برای روزهای [[۱۱ ذیالحجه|۱۱]] تا [[۱۳ ذیالحجه|۱۳]] [[ذیحجه]]. حجگزاران بخش مهمی از مناسک [[حج]] مثل [[قربانی]] و [[رمی جمرات]] را در همین ایام انجام می دهند. به همین دلیل این ایام در فرهنگ اسلامی، آداب و جایگاهی ویژه دارند. در برخی از منابع، از ایام تشریق به عنوان یکی از عیدهای [[اسلام|اسلامی]] یاد شده است.<ref>دارمی، ج۲ص۳۷؛ ابو داوود، ج ۲ص۳۲۰؛ ترمذی، ج۳ص۱۴۳</ref> | ||
==دلیل نامگذاری== | ==دلیل نامگذاری== | ||
درباره دلیل نامگذاری ایام تشریق، در منابع لغوی و دینی آمده است که گوشت قربانی را برای استفاده نیازمندان و مستمدان، زیر آفتاب خشک میکردهاند تا از بین نرود و این کار، نیاز به حرارت و نور کافی خورشید داشته است.<ref>نک: ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۵۱</ref> به نقلی دیگر از آنجا که تنها وقتی خورشید میدمیده قربانی را آغاز میکردهاند، این ایام بدین نام خوانده شده و عرب [[جاهلیت|جاهلی]] در [[مناسک حج|مناسک]] خود، خطاب به [[کوه ثبیر]] واقع در [[منا]] میگفته است: «ای ثبیر از نور خورشید برافروز (اَشرِق ثـَبیر) تا قربانی کنیم.» و قربانی را زمانی انجام میدادند که خورشید میدمید.<ref>ابن سکیت، ص ۹۲؛ ابن اثیر، ج ۲، ص۴۶۴</ref> | درباره دلیل نامگذاری ایام تشریق، در منابع لغوی و دینی آمده است که گوشت قربانی را برای استفاده نیازمندان و مستمدان، زیر آفتاب خشک میکردهاند تا از بین نرود و این کار، نیاز به حرارت و نور کافی خورشید داشته است.<ref>نک: ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۵۱</ref> به نقلی دیگر از آنجا که تنها وقتی خورشید میدمیده قربانی را آغاز میکردهاند، این ایام بدین نام خوانده شده و عرب [[جاهلیت|جاهلی]] در [[مناسک حج|مناسک]] خود، خطاب به [[کوه ثبیر]] واقع در [[منا]] میگفته است: «ای ثبیر از نور خورشید برافروز (اَشرِق ثـَبیر) تا قربانی کنیم.» و قربانی را زمانی انجام میدادند که خورشید میدمید.<ref>ابن سکیت، ص ۹۲؛ ابن اثیر، ج ۲، ص۴۶۴</ref> |