Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==قربانی در ایام تشریق == | ==قربانی در ایام تشریق == | ||
===در فقه اهل سنت=== | ===در فقه اهل سنت=== | ||
در فقه اسلامی، یکی از واجبات سهگانه حج در منا قربانی کردن است.<ref>محقق حلی، ج ۱، ص۲۵۸-۲۶۵</ref> به جز برخی از فقیهان متقدم که زمان قربانی را محدود به روز [[عید قربان]] دانستهاند، فقهای مذاهب اهل سنت، از جمله [[ابوحنیفه]]، [[مالک]] و [[احمد بن حنبل]]، روز عید قربان و دو روز نخست از ایام تشریق را ایامی دانستهاند که قربانی در آن جایز است ولی معتقدند که در روز سوم از ایام تشریق، نمیتوان قربان کرد.<ref>نک : قفال، ج۳، ص۳۲۰؛ جصاص، ج۵، ص۶۸؛ مرغینانی، ج۴، ص۷۳؛ ابن عبدالبر، ج ۱۲، ص۱۳۰؛ ابن قدامه، ج۳، ص۴۵۴</ref> | در فقه اسلامی، یکی از واجبات سهگانه حج در منا قربانی کردن است.<ref>محقق حلی، ج ۱، ص۲۵۸-۲۶۵</ref> به جز برخی از [[فقیهان]] متقدم که زمان قربانی را محدود به روز [[عید قربان]] دانستهاند، فقهای مذاهب اهل سنت، از جمله [[ابوحنیفه]]، [[مالک]] و [[احمد بن حنبل]]، روز عید قربان و دو روز نخست از ایام تشریق را ایامی دانستهاند که قربانی در آن جایز است ولی معتقدند که در روز سوم از ایام تشریق، نمیتوان قربان کرد.<ref>نک : قفال، ج۳، ص۳۲۰؛ جصاص، ج۵، ص۶۸؛ مرغینانی، ج۴، ص۷۳؛ ابن عبدالبر، ج ۱۲، ص۱۳۰؛ ابن قدامه، ج۳، ص۴۵۴</ref> | ||
نظر دیگر نیز مربوط به [[محمد بن ادریس|شافعی]] و اوزاعی فقیه اهل [[شام]] است که به نظر این افراد، قربانی از روز عید قربان تا پایان روز سوم این ایام نیز جایز است.<ref>شافعی، ج۲، ص۲۲۲</ref> | نظر دیگر نیز مربوط به [[محمد بن ادریس|شافعی]] و اوزاعی [[فقیه]] اهل [[شام]] است که به نظر این افراد، قربانی از روز عید قربان تا پایان روز سوم این ایام نیز جایز است.<ref>شافعی، ج۲، ص۲۲۲</ref> | ||
===در فقه امامیه=== | ===در فقه امامیه=== | ||
فقهای [[امامیه]] در این مسئله بر دو گروه بودهاند. نظر رایج و مشهور آنان این بوده که در منطقه منا، قربانی کردن از روز عید قربان تا پایان ایام تشریق جایز است ولی در خارج از این منطقه، تنها روز عید و دو روز اول ایام تشریق (۱۱ و ۱۲ ذی حجه) میتوان قربان کرد.<ref>محقق حلی، ج ۱، ص۲۶۴؛ شهید ثانی، ج ۲، ص۲۳۵؛ صاحب جواهر، ج ۱۹، ص۲۲۳</ref> | فقهای [[امامیه]] در این مسئله بر دو گروه بودهاند. نظر رایج و مشهور آنان این بوده که در منطقه منا، قربانی کردن از روز عید قربان تا پایان ایام تشریق جایز است ولی در خارج از این منطقه، تنها روز عید و دو روز اول ایام تشریق (۱۱ و ۱۲ ذی حجه) میتوان قربان کرد.<ref>محقق حلی، ج ۱، ص۲۶۴؛ شهید ثانی، ج ۲، ص۲۳۵؛ صاحب جواهر، ج ۱۹، ص۲۲۳</ref> | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[پرونده:تصویری قدیمی از رمی جمرات.jpg|بندانگشتی|تصویری قدیمی از رمی جمرات]] | [[پرونده:تصویری قدیمی از رمی جمرات.jpg|بندانگشتی|تصویری قدیمی از رمی جمرات]] | ||
از دیگر واجبات حج در ایام تشریق، [[رمی جمرات]] و بیتوته کردن حاجیان در منا تا نیمه شب این ۳ روز است. | از دیگر واجبات حج در ایام تشریق، [[رمی جمرات]] و بیتوته کردن حاجیان در منا تا نیمه شب این ۳ روز است. | ||
بر طبق روایات و متون فقهی، از آداب خاص ایام تشریق ذکر [[تکبیر]] پس از وعدههای [[نماز]] است. دربارهٔ نحوهٔ تکبیر گفتن و زمان آن میان فقیهان اختلافاتی دیده میشود. | بر طبق روایات و متون فقهی، از آداب خاص ایام تشریق ذکر [[تکبیر]] پس از وعدههای [[نماز]] است. دربارهٔ نحوهٔ تکبیر گفتن و زمان آن میان [[فقیهان]] اختلافاتی دیده میشود. | ||
برخی زمان آن را در منا از نماز ظهر عید قربان تا طلوع فجر آخرین روز تشریق و برخی بعد از نماز ظهر روز عید تا طلوع فجر چهارمین روز دانستهاند. حتی برخی آن را از ظهر عید تا طلوع فجر روز دوم تشریق گفتهاند.<ref>مالک، ج۱، ص۱۷۱-۱۷۲؛ سرخسی، ج۲، ص۴۳-۴۴؛ ابن بابویه، الهدایة، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ ابن قدامه، ج۲، ص۲۵۴-۲۵۶؛ طوسی، الخلاف، ج۱، ص۶۶۷</ref> | برخی زمان آن را در منا از نماز ظهر عید قربان تا طلوع فجر آخرین روز تشریق و برخی بعد از نماز ظهر روز عید تا طلوع فجر چهارمین روز دانستهاند. حتی برخی آن را از ظهر عید تا طلوع فجر روز دوم تشریق گفتهاند.<ref>مالک، ج۱، ص۱۷۱-۱۷۲؛ سرخسی، ج۲، ص۴۳-۴۴؛ ابن بابویه، الهدایة، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ ابن قدامه، ج۲، ص۲۵۴-۲۵۶؛ طوسی، الخلاف، ج۱، ص۶۶۷</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برخی اعمال در این سه روز حرام است. از [[محرمات احرام|محرمات]] این ایام [[روزه]] گرفتن برای آن دسته از حاجیانی است که در سرزمین [[منا]] حضور دارند؛ این حرمت به حاجیان محدود شده است، اما اغلب چنین قیدی دیده نمیشود.<ref>مفید، ص ۳۶۶؛ طوسی، المبسوط، ج ۱، ص۳۷۰؛ محقق حلی، ج ۱، ص۲۰۹، ۲۶۱-۲۶۲؛ شهید ثانی، ج ۲، ص۱۰۹</ref> | برخی اعمال در این سه روز حرام است. از [[محرمات احرام|محرمات]] این ایام [[روزه]] گرفتن برای آن دسته از حاجیانی است که در سرزمین [[منا]] حضور دارند؛ این حرمت به حاجیان محدود شده است، اما اغلب چنین قیدی دیده نمیشود.<ref>مفید، ص ۳۶۶؛ طوسی، المبسوط، ج ۱، ص۳۷۰؛ محقق حلی، ج ۱، ص۲۰۹، ۲۶۱-۲۶۲؛ شهید ثانی، ج ۲، ص۱۰۹</ref> | ||
منابع اهل سنت نیز روزهٔ این ایام را عملی ناپسند دانستهاند که اغلب به معنای تحریم و گاه به معنای [[مکروه|کراهت]] گرفته شده است. در قول قدیم شافعی و قول برخی از فقیهان [[عراق]] کسی که [[حج تمتع]] به جای میآورد، اگر پیش از [[عرفه]] موفق به ۳ روز روزه نشده باشد، میتواند در ایام تشریق روزه بگیرد.<ref>سرخسی، ج ۳، ص۶۳؛ مرغینانی، ج ۱، ص۱۵۵؛ ابواسحاق، ص ۶۸</ref> | منابع اهل سنت نیز روزهٔ این ایام را عملی ناپسند دانستهاند که اغلب به معنای تحریم و گاه به معنای [[مکروه|کراهت]] گرفته شده است. در قول قدیم شافعی و قول برخی از [[فقیهان]] [[عراق]] کسی که [[حج تمتع]] به جای میآورد، اگر پیش از [[عرفه]] موفق به ۳ روز روزه نشده باشد، میتواند در ایام تشریق روزه بگیرد.<ref>سرخسی، ج ۳، ص۶۳؛ مرغینانی، ج ۱، ص۱۵۵؛ ابواسحاق، ص ۶۸</ref> | ||
روایات، علت ممنوع بودن روزه در این ایام را، میهمانی حاجیان بر سفرهٔ نعمت خداوند دانستهاند.<ref>کلینی، ج ۴، ص۲۲۴؛ ابن بابویه، علل...، ج۲، ص۴۴۳</ref> | روایات، علت ممنوع بودن روزه در این ایام را، میهمانی حاجیان بر سفرهٔ نعمت خداوند دانستهاند.<ref>کلینی، ج ۴، ص۲۲۴؛ ابن بابویه، علل...، ج۲، ص۴۴۳</ref> |