منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۴
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲←نام کتاب و محتوای آن: افزایش
جز (←درباره مؤلف) |
جز (←نام کتاب و محتوای آن: افزایش) |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
* [[حدیث اقتدا]] مستلزم [[خلافت]] او نیست. | * [[حدیث اقتدا]] مستلزم [[خلافت]] او نیست. | ||
* [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref> | * [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref> | ||
نخستین فصل کتاب گزارشی است درباره اعتقادات [[شیعه]] نسبت به عدالت وحکمت خداوند که به همین جهت پیامبران را مبعوث کرده و پس از آنها نیز اوصیایشان عهده‌دار هدایت مردم هستند. پس از پیامبر که براساس عدالت و لطف وحکمت الهی مبعوث شده امامان معصوم(ع) که مصون از اشتباه و گناه هستند مسؤول هدایت وارشاد مردم هستند. اهل سنت در تمام این امور با شیعیان مخالف هستند و معتقد به عدل و حکمت در کار های الهی نبوده و صدور هر کار قبیح و اخلال به هر واجبی را از سوی خداوند روا می‌دانند و براین باورند که کارهای خداوند بر اساس هیچ غرض و حکمتی نیست. <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه فی معرفة الامامه، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۱-۳۲.</ref> | |||
== اهمیت و جایگاه == | == اهمیت و جایگاه == | ||