منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

* [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref>

نخستین فصل کتاب گزارشی است درباره اعتقادات [[شیعه]] نسبت به عدالت وحکمت خداوند  که به همین جهت پیامبران را مبعوث کرده و پس از آنها نیز اوصیایشان عهده‌دار هدایت مردم هستند. پس از پیامبر که براساس  عدالت و لطف وحکمت الهی مبعوث شده امامان معصوم(ع) که مصون از اشتباه و گناه هستند مسؤول هدایت وارشاد مردم هستند. اهل سنت در تمام این امور با شیعیان مخالف هستند و معتقد به عدل و حکمت در کار های الهی نبوده  و صدور هر کار قبیح  و اخلال به هر واجبی را از سوی خداوند روا می‌دانند  و براین باورند که کارهای خداوند بر اساس هیچ غرض و حکمتی نیست.  <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه فی معرفة الامامه، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۱-۳۲.</ref>

== اهمیت و جایگاه ==