المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| مجموعه              =

| ترجمه به دیگر زبان‌ها = فارسی، انگلیسی، اردو، ترکی، اندونزیایی و اسپانیایی

| نوبت چاپ            =

| شمارگان              =

| نام کتاب            = ترجمه تفسیر المیزان

| مترجم                = [[سید محمدباقر موسوی همدانی]]

}}

==جایگاه و اهمیت==

تفسیر المیزان از مهم‌ترین تفاسیر جهان اسلام، اثری کم‌نظیر، از افتخارات شیعه،<ref>ایازی، سیر تطور تفاسیر شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۲۰۹.</ref> گنجینه‌ای از اندیشه‌های اسلامی، دارای نوآوری‌های قابل‌توجه،<ref>«امتیازات المیزان در گفت‌وگو با استاد محمدهادی معرفت»، ص۱۱۷.</ref> سَنَد عقاید اسلام و شیعه<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۶۶.</ref> و بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر علمی علامه طباطبایی،<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه؛ نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۴۵.</ref> شمرده شده است. [[مرتضی مطهری]] (درگذشت ۱۳۵۸ش)، تفسیر المیزان را بهترین تفسیر در میان تفاسیر شیعه و اهل‌سنت از صدر اسلام تا قرن چهاردهم شمسی دانسته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۵، ص۴۲۹.</ref> برخی آن را پس از [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|التبیان شیخ طوسی]] و [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان طبرسی]]، بزرگ‌ترین و جامع‌ترین تفسیر شیعی و از نظر قوت علمی و روش تفسیری، بی‌نظیر دانسته‌اند.<ref>ایازی، سیر تطور تفاسیر شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۲۰۹.</ref>

از نظر [[محمدهادی معرفت]]، مفسر و محقق علوم قرآنی، المیزان تصحیح و تکمله تفاسیری است که در عصر علامه طباطبایی منتشر شده بود به ویژه [[تفسیر المنار]]. به همین جهت تا سوره یوسف که المنار چاپ شده، المیزان به صورت مبسوط بحث و بررسی کرده، ولی پس از آن را به اختصار گذرانده است. تفسیر المنار به قلم محمدرشید رضا و برگرفته از درس‌های تفسیری [[محمد عبده]]، از فقیهان و مفتیان مصر (درگذشت: ۱۳۲۳ق)، است.‌<ref>«امتیازات المیزان در گفت‌وگو با استاد محمدهادی معرفت»، ص۱۱۵.</ref>

همچنین گفته شده المیزان را در عصر خود، تحولی در جهان تفسیر پدید آورده و مانند برخی از تفاسیر، راه تقلید را در پیش نگرفته است.<ref>«امتیازات المیزان در گفت‌وگو با استاد محمدهادی معرفت»، ص۱۳۳.</ref>

گفته شده المیزان در میان اهل‌سنت نیز جزو تفسیرهای معتبر و محققانه تلقی می‌شود.<ref>«امتیازات المیزان در گفت‌وگو با استاد محمدهادی معرفت»، ص۱۱۶.</ref>

==مؤلف==

{{اصلی|سید محمدحسین طباطبائی}}

[[سید محمدحسین طباطبائی]] معروف به علامه طباطبایی (۱۲۸۱ش-۱۳۶۰ش)، [[مفسر قرآن]]، [[فیلسوف]] و [[مجتهد|فقیه]]، پس از اتمام دروس مقدماتی در [[تبریز]]، در [[سال ۱۳۰۴ هجری شمسی|۱۳۰۴ش]] برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار [[نجف]] شد.<ref>«زندگی‌نامه خودنوشت علامه سید محمدحسین طباطبایی»، ص۵.</ref> وی در نجف، نزد عالمان همچون [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]]، [[سید محمد حجت کوه‌کمری|سید محمد حُجَّت کوه‌کمَری]]، [[سید حسین بادکوبه‌ای]]، [[سید ابوالقاسم خوانساری ریاضی|سید ابوالقاسم خوانساری]] و [[سید علی قاضی طباطبایی|سید علی قاضی]] به کسب علومی چون [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[اخلاق]] و [[عرفان]] و ریاضیات و هندسه پرداخت.<ref> حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۲۱.</ref> او پس از ده سال به جهت تنگی معیشت به زادگاهش تبریز بازگشت و ده سال در زادگاهش به کشاورزی مشغول شد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۳۹؛ شمس، سیری در سیره علمی و عملی علامه طباطبایی از نگاه فرزانگان، ۱۳۸۷ش، ص۳۴ و۳۵.</ref> در سال ۱۳۲۵ش به [[قم]] رفت و در آن شهر رحل اقامت افکند و فعالیت علمی خود را از سرگرفت.<ref>«زندگی‌نامه خودنوشت علامه سید محمدحسین طباطبایی»، ص۵.</ref>

آقابزرگ تهرانی، در کتاب نقباء‌ البشر، روش تفسیر المیزان را فلسفی بیان کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه؛ نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۴۵.</ref>

==ویژگی‌های تفسیر==

برای تفسیر المیزان ویژگی‌های بیان شده است که برخی از آنها از این قرار است: