لویی ماسینیون: تفاوت میان نسخه‌ها

ماسینیون، در سال ۱۹۰۷م، به‌همراه هیئت باستان‌شناسی فرانسه به [[مصر]] و [[عراق]] رفت.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ۱۳۷۵ش، ص۴۵.</ref> گفته می‌شود، او در عراق طی رخدادی معنوی دچار تحول روحی شد: او که برای دیدن [[طاق کسری]] رفته بود در کنار ویرانه‌های آن «مردی مرموز، سیدی با عمامه سبز» دید که آیاتی از قرآن را می‌خواند.<ref>رهنما، مسلمانی در جست‌و‌جوی ناکجا، ۱۳۸۳ش، ص۱۷۹.</ref> از پس این رخداد، که ماسینیون آن را کشف خدا نامیده، گفته شده که توجه او بیش از پیش به امور معنوی معطوف شد.<ref>طامه، «ماسینیون، لویی»، ص۶۸۸.</ref> در سال ۱۹۲۲م، ماسینیون از رساله دکتری خود درباره [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]] دفاع کرد.<ref>طامه، «ماسینیون، لویی»، ص۶۸۸.</ref> او از سال ۱۹۱۹م تا ۱۹۴۵ به تدریس جامعه‌شناسی اسلامی در کلوژ دوفرانس پرداخت و از ۱۹۳۲م در مدرسه مطالعات عالیه سوربن مطالعات اسلامی درس داد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ۱۳۷۵ش، ص۴۵.</ref> ماسینیون در سال ۱۹۶۲م در پاریس درگذشت.<ref>افقه، «لویی ماسینیون»، ۴۲۸.</ref>